اگر میخواهید فرزند تمیز و مرتبی داشته باشید ، بخوانید

هر روز سر یک بی نظمی با کودکمان مشکل داریم. از مدرسه که به خانه می‌گردد.هیچ لزومی نمی‌بیند که وسایل خود را در کناری از اتاق یا در جایی مشخص بگذارد.

در هنگام خروج از خانه همیشه به دنبال وسائل شخصی خود میگردد. داخل کلاس معمولاً تعدادی از وسائل مورد نیاز را به همراه نیاورده هست.انجام تکالیفش تا آخر شب طولانی می‌شود. به نظم اتاق خواب خود نمی رسد

و معمولاً اتاقی در هم ریخته و نامنظم دارد.هیچ گاه به جای او وسایل اختصاصیش را منظم نکنید و در اثر خستگی ناشی از اخطارهای مکرر و عدم انجام انها توسط کودک، خود دست به کار نشوید.

 آموزش نظم و انضباط به کودک

یکی از دغدغه هاي اصلی خانواده ها در ارتباط با فرزندانشان هست. تعداد زیادی از والدین از بی نظمی و شلختگی کودک خود شاکی میباشند و به روشهای گوناگون سعی دارند وی را منضبط تربیت کنند. غافل از آنکه بعضی از این روشها نتایج عکس خواهد داشت.

 پیش از هر اقدام باید در نظر داشته باشید که نظم در فرزندانی اثبات میشود که در خانواده هاي منظم تربیت شده اند. لذا داشتن الگوی عملی نکته بسیار مهمی هست که باید مورد دقت قرار گیرد.

در این اساس بزرگ ترهای خانواده باید روی جزئیات رفتار خود نیز دقیق شوند. ممکن هست ما در زمان بازگشت به خانه ابتدا لباس خود را روی دسته مبل بیاندازیم و پس از ساعتی آن را به جالباسی آویزان کنیم.

اما احتمالاً فرزندمان می آموزد که در زمان برگشت به خانه لباس هایش را بر لبه تخت و یا یک مکان نامناسب قرار دهد. در این مورد مادر مدعی هست که نظم را رعایت کرده در حالی‌که چنین نیست و فرزند رفتار ابتدایی مادر را خواهد آموخت.

آموزش نظم به کودکان

نکته بعد این هست که در اجرای قوانین و اصول و آموزش آنها به کودک قاطع باشید اما سخت گیر نباشد. کودک باید بیاموزد که خانه دارای اصول و مقرراتی لازم الاجراست.

و همهاعضای خانه موظف به انجام آن میباشند و در کمتر موردی عدول از این قوانین ممکن هست. اما میزان و کیفیت این قوانین باید در حد نرم بوده و درضمن با دقت به سن و توانایی کودک تنظیم گردد.

سخت گیری فراوان در مورد این موضوع احتمال بالایی را برای مقاومت و بی نظمی و یا وسواس در کودکان ایجاد خواهد کرد. بعنوان مثال لازمه رشد و اقتضائات سنی کودک این هست که بازی کند.

وسائل بازی را در اتاق اکران کند و… لذا نمیتوان از او انتظار داشت که همواره و همیشه اتاقی منظم داشته باشد و همیشه با وسائل جمع و جور بازی کند. ضمن آنکه اگر کودکی چنین باشد باید به سلامت روان او و شیوه هاي تربیتی خود ما شک کنیم. در این موارد می توانیم از کودک بخواهیم که یک بار در روز به جمع آوری وسائل اتاق خود بپردازد.

میتوان برای سهولت کار، خود ما همزمان به مرتب سازی بقیه مکان هاي خانه بپردازیم و به صورت بازی، رقابت و مسابقه اي را برای تسریع کار ترتیب دهیم.

مراقب باشید که هیچ گاه به جای او وسایل اختصاصیش را منظم نکنید و در اثر خستگی ناشی از اخطارهای مکرر و عدم انجام انها توسط کودک، خود دست به کار نشوید. در این مواقع باید اجازه دهید تا او از نامرتبی اتاق خود خسته شود و به منظم کردن آن بپردازد.

 رفتارهای نظم آمیز نوجوان را تشویق کنید. مطمئن باشید پس از گذر از نوجوانی رفتارهای او تعدیل خواهد شد.

سعی کنید احساسات کودک خود را درک کنید و همدلی خود را به او ابراز کنید. مثلا به کودک خود بگویید می دانم که دوست نداری در صندلی عقب اتومبیل بنشینی اما این کاری هست که باید انجام دهیم. شما با این گفتار ضمن هم احساسی با او اجرای قانون را ضروری دانسته اید . با این روش آسان تر می‌توانید فرامین خود را اجرایی کنید !!!

نکته قابل بررسی دیگر بهره گیری از آموزش هاي غیرمستقیم هست. پیشنهاد هاي افراد دیگر خانواده مانند پدر و مادر به یکدیگر در مورد سازمان دادن به کارها، انجام وظایف و نحوه واکنش ها به این پیشنهاد ها می تواند سهم عظیمی را در آموزش به فرزندان بازی کند.

اگر مادر به پدر زمان مسواک زدن را یادآوری میکند و پدر با رویی گشاده از این یاد آوری استقبال می نماید درس مهمی را به فرزند خود ارائه داده اند. که اولاً مسواک زدن را فراموش نکند و دوماً در قبال پیشنهاد ها و یادآوری ها مقاومت ننماید.

کودک منظم

برای تقویت رفتاری خاص در کودک، همان رفتار را در کودکان دیگر مورد تشویق قرار دهید. گرچه بدور از ایجاد حس مقایسه و تبعیض. لحن کلام شما می تواند تشویق کننده و یا کنایه آمیز باشد.

در قصه هایتان برای کودک رفتار مورد نظر را دوست داشتنی و موجب مقبولیت قهرمان داستان بدانید.

و نکته آخر این که از اقتضائات سنین نوجوانی آن هست که در مواردی نظم را مورد بی توجهی قرار میدهند. در این زمان از زدن بر چسب هاي منفی به او خودداری کنید.

به گزارش تالاب از کلماتی مانند تو بی نظم شدي- چقدر شلخته اي و … بپرهیزید. و رفتارهای نظم آمیز وی را تشویق کنید. مطمئن باشید پس از گذر از نوجوانی رفتارهای او تعدیل خواهد شد.