دلیل اینکه این گیاه را ناخنک می نامند این است که میوه این گیاه به شکل هلال بوده، و شبیه سر ناخن چیده میشود.هم چنین گیاه ناخنک دارای نام های دیگری هم هست. ناخنه، شبدر عطری، یونجه زرد، صابع الملک، گیاه قیصر، شاه افسر،اکلیل الملک نام های دیگر این گیاه هستند.
کلیه قسمتهای گیاه خشک شده یا گلهای خشک آن مورد استفاده دارویی قرار میگیرد. محل رویش گیاه ناخنک بیشتر در مزارع، اماکن مرطوب، ساحل رودخانهها و کنار جادههای اکثر نقاط اروپا است، این گیاه بومی کشور انگلستان است. در ایران در نواحی شمالی ایران، اطراف تهران، قلهک، آبگرم، آذربایجان، بلوچستان، تبریز و لاهیجان میروید. برای استفاده و مصارف دارویی، در موقعی که گل دارد آن را جمع آوری میکنند و در سایه حرارت کمتر از 40 درجه سانتیگراد و به تدریج آن را خشک میکنند. عمل خشک شدن گیاه، نباید خیلی سریع انجام گیرد، چرا که ترکیبات معطره آن فقط به آهستگی و در هنگام خشکاندن به مرور و آهسته گیاه افزایش مییابد. مهمترین ترکیب شیمیایی موجود در این گیاه ترکیب کومارین است که در فرایند خشک شدن گیاه آزاد میشود. از نظر خواص دارویی این گیاه شبیه به بابونه و فراسیون بوده میتوان از آنها در مواقع لزوم به عنوان جانشین این گیاه استفاده نمود. برای آشنایی بیشتر با خواص ناخنک و مضرات مصرف بیش از حد آن، در ادامه این مطلب با ما همراه باشید.
در طب سنتی ایران و طبق نظر ابن سینا طبع گیاه ناخنک گرم و خشک میباشد و لی دیسکوریدس پزشک اروپایی، طبیعت این گیاه را معتدل در حرارت و برودت میداند. برخی خواص درمانی این گیاه عبارتند از:
زیاده روی در مصرف این گیاه باعث استفراغ میشود، همچنین استفاده بیش از حد از این گیاه، مضر بیضهها میباشد و از این نظر باید با عسل و انجیر و مویز خورده شود. مقدار مجاز مصرف این گیاه، از تخم آن ۱۰ گرم و از عصاره گیاه تا ۸۰ گرم است.
همیشه با شما خواهیم بود
021-33972251
0935-9494634
شنبه تا چهارشنبه
ساعت 9 الی 17
پنجشنبه ساعت
9 الی 14
کوالا دیزاین؛ طراحی سایت، سئو، دیجیتال مار کتینگ