تعبیرها و اشتباه‌ها

علت خواب‌های بی‌معنا چیزهایی مثل ضعف یا پرخوری قبل از خواب و یا صدای محیط زمان خواب و یا حتی می‌تواند نتیجه تلقین شیطان باشد و فقط پیامبران و معصومین (علیهم السلام) هستند که تمام خواب‌هایشان درست و صادق بوده و حسابشان جدا است. حضرت امام صادق (علیه السلام) به مفضل که از یاران ایشان است فرمودند:

فكر كن اى مفضل!... در مورد خواب‏‌ها... که چگونه تدبير كرده است حق تعالی... كه راست آن‌ها را با دروغ آمیخته، به خاطر اینکه اگر همه آن‌ها راست می‌بودند، بی‌شک همه انسان‌ها پيغمبر بودند و پیغمبران را امتيازى از ساير انسان‌ها نبود، و اگر همه آن‌ها دروغ می‌بودند، سود و منفعتی در آن‌ها نبود و زائد و بی‌فايده می‌بودند. پس چنين مقرر فرموده كه گاهى راست باشند و مردم به سوی مصلحتی راهنمایی شوند تا از آن بهره‌مند گردند يا اینکه از ضرر و زیانی دوری کنند، و بسياری از آن‌ها دروغ می‌باشند تا کاملاً به آن‌ها اعتماد نکنند (کتاب توحید مفضل - ترجمۀ علامه محمد باقر مجلسى، با کمی ساده‌نویسی).

پس مشخص شد که هم خواب‌های درست داریم و هم نادرست. حال سوال این است که چگونه آن‌ها را از هم تشخیص بدهیم؟ فهمیدن اینکه چه خوابی درست یا نادرست است راه و روش خودش را دارد و اینکه تعبیر این خواب درست چه چیزی می‌شود نیز دارای راه روش مخصوص خودش می‌باشد که در این‌جا نمی‌خواهم به این روش‌ها بپردازم، ولی همین اندازه می‌گویم که در تمامی این راه و روش‌ها امکان خطا و اشتباه وجود دارد (دقیقاً مثل خود همان  خواب‌ها!)... یعنی ممکن است خوابی را تعبیر کنید که اصلاً از پایه غلط بوده و صادق نباشد (مثلاً همان‌طور که گفته شد آن خواب را در اثر پرخوری قبل از خواب مشاهده کرده باشید) یا اگر هم آن خواب درست و صادق باشد، در تعبیر کردن آن دچار اشتباه شده باشید. همین باعث می‌شود انسان از  تعبیر کردن خواب‌هایی که می‌بیند ناامید شده و روی تمامی آن‌ها را خط بکشد... چون معمولاً تر و خشک را با هم می‌سوزانند... ولی آیا این درست است؟... اگر خیلی تنبل یا خیلی ترسو باشید می‌گویید "بله"... ولی جوابش مسلماً "نه" می‌باشد.
مثل این می‌ماند که بگوییم چون در هنگام راه رفتن ممکن است دچار خطا و لغزش شویم و به زمین بخوریم و احیاناً سر، به جائی برخورد کرده و آسیب ببیند و احیاناً آسیب‌دیدگی موجب مرگ ما شود پس دیگر راه نرویم!
یا مثلاً بگوییم که چون در حرف زدن خود دچار اشکال می‌شویم (که معمولاً هم در طی روز، بارها این اتفاق می‌افتد) پس دیگر حرف نزنیم و سکوت کنیم!... چقدر اشتباه کردیم و می‌کنیم تا این حرف زدن را یاد گرفته‌ایم و یاد می‌گیریم.
این‌ها و هزاران مثال دیگر دلیل محکمی بر این می‌باشند که "اشتباه در تشخیص خواب درست از غلط یا در تعبیر کردن و فهم معنای خواب نباید باعث چشم‌پوشی از تلاش برای جستجوی معنای خواب شود".
مثلاً خود من در کنار تعبیرهای اشتباهی که از خواب‌هایم داشته‌ام، خواب‌های فراوانی را نیز  به درستی تعبیر کرده‌ام و از آن‌ها بهره برده‌ام. اگر مقاله "تعبیر با تقویم" را خوانده باشید حتماً متوجه شده‌اید که از بین حدود 400 خوابی که در طی یکسال دیده‌ام، توانسته‌ام 160 خواب را تعبیر کنم (البته در مورد درستی برخی از آن‌ها شک دارم، ولی مطمئن هستم که خیلی را درست به هدف زده‌ام)... خب این خیلی بهتر از دست روی دست گذاشتن است.
به جای بی‌اساس دانستن "تعبیر خواب" همیشه این دو نکته را به خاطر داشته باشید تا به پایه و اساس درستی برسید:
1- تعبیرها را با اصول علمی و دینی مسلم و قطعی مقایسه کنید. مثلاً اگر در خواب دیدید که در حال پرستش بت هستید مسلماً نمی‌خواهند تو را تشویق به بت‌پرستی کنند و بگویند که بت بپرستید! چون با اصول دین مخالفت دارد، شاید با توجه به تعبیر  "بت و بت‌پرستی" می‌خواهند بگویند که دچار گمراهی شده‌اید.
2- پس از مقایسه با حقایق مسلم و بدیهی نیز اگر باز هم در مورد درستی تعبیر شک دارید و به نتیجه‌ای نرسیدید، به "احتیاط" عمل کنید. یعنی مثلاً اگر "تعبیر" خواب، شما را به ساختن چیزی فرمان می‌دهد و در درستی آن شک دارید، چنانچه درست کردن آن چیز ضرری نداشته و دارای سود و منفعت است و در توان شما هم می‌باشد، پس آن را بسازید. یا اگر تعبیر خوابی، شما را به مسافرتی فرمان می‌دهد که در درستی آن شک دارید، چنانچه خطر این وجود دارد  که در اثر این مسافرت دچار زیان شوید، پس لازم نیست به مسافرت بروید.

 پس با این توضیحات در دنیای تعبیرها راه بروید و از افتادن نترسید و  شکر "خواب دیدن" را به وسیلۀ "تعبیر کردنش" به جا آورید که او گفته است: لئن شکرتم لازیدنکم و لئن کفرتم ان عذابی لشدید - اگر شکر کنید، [نعمت را] برایتان زیادتر می‌کنم و اگر کفران نعمت کنید، بدرستی که عذابم شدید است (سورۀ ابراهیم - آیه 7).

نویسنده: عبادنژاد