با میوه تاماریلو فشار خون خود را کنترل کنید

اگر چه از منشاء خاصی نیست، به طور کلی تصور می شود گوجه فرنگی درختی بومی آند در پرو و همچنین احتمالا شیلی، اکوادور و بولیوی باشد. در ادامه ی این مطلب تلاش به این است که اطلاعات مفیدی از مشخصات و خواص و نحوه ی کاشت و نگهداری میوه تاماریلو در اختیار شما قرار دهیم.

میوه تاماریلو دارای درختی کوچک یا درختچه ای نیمه چوبی، پر رشد و شکننده است و ریشه های میوه تاماریلو کم عمق بوده و ارتفاع 3 تا 5.5 متر است که به ندرت به اندازه 7.5 متر است. برگ ها همیشه سبز، متناوب، کم و بیش به شکل قلب در قاعده ظاهر می شود. خوشه های گل صورتی یا بنفش کمرنگ. رنگ پوست میوه تاماریلو ممکن است بنفش ، قرمز خونی ، نارنجی یا زرد ، یا قرمز و زرد تیره باشد و رنگ شکوفه ها سفید تا صورتی بوده و زمان شکوفه دهی آن اواخر بهار و در اوایل تابستان. شاخ و برگ تاماریلو معطر و مخملی بوده و انواع رنگ قرمز دارای کیفیت بالاتر و اندازه بزرگ تر می باشد و بیشتر کشت می گردند. میوه های زرد رنگ بدلیل عطر و طعم فوق العاده مد نظر می باشند. گل درخت گوجه فرنگی معمولا خودگرده افشان است.

گرده افشانی توسط زنبورها نیز موثر می باشد و تاماریلو در 1 تا 2 سالگی شروع به میوه دهی می کند که 5 یا 6 سال اول باردهی تجاری نیست. در موقع رشد کامل 11 تا 12 سال میوه تجاری می دهد. پوست میوه سفت و سخت است، میوه را می توان در مسافت های طولانی بدون آسیب حمل کرد. میوه آن شبیه تخم مرغ است و 4 تا 10 سانتیمتر طول دارد. رنگ آن از زرد و بنفش تا قرمز و بنفش متغیر است.میوه های قرمز ترش تر هستند و میوه های زرد و نارنجی شیرین تر هستند.

مهمترین شرایط مورد نیاز برای پرورش درختان میوه تاماریلو

۱: خاک و اقلیم میوه تاماریلو: میوه تاماریلو یا گُجیل اقالیم نیمه گرمسیری با بارندگی سالانه 4000-600 میلیمتر و میانگین حرارتی 20-15 درجه سانتیگراد را ترجیح می دهد. گوجه فرنگی درختی در مواجهه با تنش خشکی و سرمای کمتر از 2- درجه سانتیگراد حساس است. میوه دهی این گیاه متأثر از دمای شبانه می باشد. تاماریلو یا گُجیل اقلیم مدیترانه ای را نظیر درختان مرکبات می پسندد. این گیاه به خوبی در خاک های سبک، عمیق و حاصلخیز رشد می کند. خاک بستر این گیاه باید بنحو مناسب زهکش گردد زیرا تاماریلو یا گُجیل تحمل وضعیت غرقابی را ندارد. گیاه مزبور در خاک هایی با pH حدود 5.8-5 با میانگین 6 بخوبی رشد می یابد.

۲: آبیاری میوه تاماریلو: برای نیل به تولید باثبات و مقبول نیازمند آبیاری و کوددهی کافی می باشد. سیستم ریشه دهی ضعیف ضرورت انجام آبیاری مکرر را یادآور می گردد زیرا تنش خشکی به کاهش رشد گیاه، کوچکی میوه ها و نهایتاً اُفت عملکرد منتهی خواهد شد. گیاه تاماریلو یا گُجیل تحمل چندانی به شرایط خشکی ندارد و کمبود رطوبت خاک موجب کاهش رشد گیاه و تأخیر گلدهی می گردد. این گیاه نیازمند آب کافی در طی ماههای گرم تابستان است. آبیاری بهتر است دقیقاً در ناحیه گسترش ریشه ها صورت پذیرد زیرا سیستم ریشه میوه تاماریلو یا گُجیل کم عمق و کم وسعت است. فواصل آبیاری باغ های تاماریلو یا گُجیل بستگی به ظرفیت نگهداری آب در خاک و موقع سال دارد.

۳:کوددهی میوه تاماریلو : همچنان که خاک های سبک و زهکش دار برای رشد بهینه گیاه تاماریلو یا گُجیل مناسب اند ولیکن به سادگی دچار آبشویی مواد غذایی می گردند و از این نظر از حاصلخیزی کافی برخوردار نیستند لذا همواره توصیه می گردد که نسبت به آزمایش خاک مکان های پرورش تاماریلو یا گُجیل اقدام ورزند و بر اساس نتایج حاصله به تقویت خاک مبادرت نمایند. گیاه تاماریلو یا گُجیل نیاز وافری به نیتروژن، فسفر، پتاسیم و منزیم دارد و مناسب ترین pH برای رشد آن در محدوده 6 می باشد. گیاه تاماریلو یا گُجیل واکنش بسیار خوبی نسبت به کودهای آلی حیوانی به ویژه کود ماکیان بروز می دهد. معمولاً توصیه می شود که هر ساله به خصوصاً در بهار نسبت به کاربرد کودهای فسفره و پتاسه اقدام گردد ولیکن کودهای ازته را در سراسر طول سال به صورت تقسیط بکار می گیرند. سایر منابع کودهای آلی نظیر: کمپوست ها و کود سبز با استفاده از لگوم هایی مثل شبدر و ماشک در فضای بین ردیف های درختان می توانند مفید واقع گردند.

برای جبران کمبود عناصر غذایی توصیه می گردد که از مقدار 170 کیلوگرم نیتروژن، 45 کیلوگرم فسفر و 190-130 کیلوگرم پتاسیم برای سیستم های کشاورزی متراکم بهره گیرند. از کودهای فسفره و پتاسه معمولاً در ابتدای فصل رشد استفاده می کنند درحالیکه مصرف کودهای ازته به صورت اقساطی در طول سال انجام می گیرد.

نحوه تکثیر میوه تاماریلو

برای تکثیر می توان ازبذریا قلمه استفاده کرد. بذر را باید از میوه های زرد رنگ که رسیدگی شان کامل شده خارج نمود. در برزیل ، برای کاشت بذر آنها را شسته، در سایه خشک کرده، و سپس در فریزر به مدت 24 ساعت قرار می دهند و باعث سرعت بخشیدن به جوانه زنی آنها می گردد. سپس در چاله هایی با فاصله 30 سانتیمتر روی ردیف وفاصله 60 سانتیمتر بین ردیفها کشت می کنند. 4 تا 6 روز جوانه زدن بذورکاشته شده طول می کشد. فاصله کاشت در مزرعه 4*3 می باشد. قلمه ها باید از چوب دو ساله باشند.

آفات: گوجه فرنگی درختی به طور کلی نسبت آفات مقاوم است. گاهی اوقات گیاهان توسط یک نوع شته سبزمورد حمله قرار می گیرند. حمله مگس - گونه Anastrepha. باعث منقوطه شدن میوه می کردد. کپک سفید، ویروس موزاییک خیار و ویروس موزاییک توتون نیز مشاهده شده است.

خواص میوه تاماریلو

این میوه غنی از ویتامین A، B6، C، E و عناصری چون آهن، فسفر، نیتروژن، پتاسیم و کلسیم است.

چون ویتامین C آن بالاست برای سرماخوردگی و تقویت سیستم ایمنی بدن توصیه میگردد.

میوه ای است که استرس را درمان کرده و دردرمان میگرن و سردرهای شدید بسیار مفید است.

میوه تاماریلو گردش خون در بدن را بهبود بخشیده و برای فشار خون بالا مناسب است.

حاوی پکتین زیادی است به همین دلیل به عنوان نگهدارنده در صنایع غذایی کاربرد دارد.

هشدار: قطعات گیاه در صورت مصرف سمی هستند. جابجایی بوته ممکن است باعث سوزش پوست یا واکنش های آلرژیک شود. گرده ممکن است باعث واکنش های آلرژیک شود. میوه تاماریلو در حالت نارس کمی سمی است پس اجازه بدهید کامل برسد بعد مصرف کنید.