گل مریم را بشناسید و با شیوه‌های پرورش آن آشنا شوید
برای پرورش هر گل و گیاهی باید با فوت و فن‌های پرورش آن آشنا بود، به همین دلیل در این مقاله سعی داریم تا شما را با پرورش گل مریم آشنا کنیم.
آشنایی با گل مریم
گل مریم بومی مکزیک است و سوخ هایش از فلس ها و قاعده برگ ها تشکیل می شود. در دسته بندی های این گیاه را در دسته مارچوبه سانان قرار می گیرد. برگ های این گیاه زیاد است و شکلی نیزه ای باریک و طویل دارد. از وسط برگ های آن ساقه گلدهنده خارج می شود.
خوشه های گل مریم اندازه 14 تا 38 سانتی متری است، در انتهای ساقه های گلدهنده قرار می گیرد و حدود 30 جفت متناوب از گلچه های سفید رنگ به صورت دو تا دو تا در بخش انتهایی آن قرار می گیرد.
رنگ گل مریم سفید است ولی با تغییرات نژادی، رنگ های دیگر آن نیز موجود است. این گل عطر بسیار زیادی دارد تا آنجا که بعضی ها نمی توانند بوی آن را تحمل کنند. گل مریم را می توان در باغچه یا در گلدان پرورش داد. این نوع گل دو تا چهار ماه پس از کاشت گلدهی را شروع می کند، اگر شرایط محیطی برای این گل مناسب باشد می تواند در تمام طول سال گل بدهد. کشت آن معمولا در بهار صورت می گیرد و در تابستان شروع به گلدهی می کند.
شرایط محیطی
خاک: گل مریم خاک حاصلخیز و سبک را می پسندد و در محل های گرم و آفتابی به خوبی رشد می کند. دمای خاک باید حدود 20 درجه باشد تا گل بتواند به طور مناسب رشد کند.
♦ آب و هوا: این گل در نقاط سردسیر چندان به عمل نمی آید و بهتر است در گلخانه نگهداری شود. دمای مناسب برای رشد مناسب این گل 20 تا 30 درجه است. اگر دما 40 درجه باشد باعث می شود وزن، کیفیت و طول سنبله گل کاهش پیدا کند.
اگر دما به منفی 10 درجه برسد بر رشد گل اثر منفی می گذارد. بهترین دما برای رشد گل مریم حدود 20 درجه است. اگر طول روز بلند باشد باعث افزایش رشد رویشی، طول گل و نیز ظهور زودتر این گیاه خواهد شد.
♦ آبیاری: مرطوب بودن دائمی خاک ضروری است ولی آبیاری بیش از حد هم برای آن مضر است، زیرا باعث می شود سوخ بپوسد. اگر خاک خشک باشد رنگ شاخ و برگ، سبز، آبی تیره و کیفیت گل کم می گردد. پیش از آن که سوخ ها کاشته شوند، زمین باید آبیاری شود تا رطوبت لازم برای سبز شدن سوخ ها ایجاد شود.
♦ تغذیه: کودهای آلی و غیر آلی برای تغذیه گل مریم مناسب هستند و می توان از کودهای تکمیلی هم برای رشد آن استفاده کرد. کمبود نیتروژن و فسفر باعث می شود برگ های این گیاه کاهش پیدا کند و اگر فسفر و نیتروژن زیاد شوند باعث زیاد شدن سوخ می شود. مقدار کافی پتاسیم باعث شده سوخ های درشت و گلدهنده تشکیل شوند.
کود دامی برای آماده سازی خاک لازم است و اندازه آن 20 تا 40 تن در هکتار تخمین زده شده است. آسان طب توصیه می کند که کلسیم کافی برای خاک را نیز تامین کنید زیرا کمبود کلسیم باعث می شود سنبله ها ترک بردارند و اگر کمبود آن زیاد شود باعث می شود جوانه های گیاه بسوزند.
تکثیر گل مریم
گل مریم را می توان با کاشت بذر و تکثیر سوخ افزایش داد. سوخ های مریم تنها یک بار گل می دهند، پس اگر می خواهید هر سال گل مریم داشته باشید باید در سال های بعد سوخک های اطراف سوخ اصلی را بکارید. سوخک ها در فصل بهار کاشته می شوند و پس از دو تا سه سال گلدهی را آغاز می کنند.
اخیرا یک سیستم آزماشگاهی به شکل تقسیم سوخ برای تکثیر گل مریم توسعه یافته است. در این سیستم می توان هر سوخ را به شکل عمودی طوری تقسیم کرد که هر تکه آن یک جوانه داشته باشد.
