همین که خواستم از آخرین قفس بپرم

همین که خواستم از آخرین قفس بپرم
همین که خواستم از آخرین قفس بپرم

رسید نامه ی سنگت چه ناگهان به پرم

هنوز چشم به راهم که باز لطف کنی

                              هنوز منتظر نامه های سنگ ترم

بهار آمد -ماندم- پرنده ها رفتند

                              پرنده ها که بیایند راهی سفرم

بلا که همیشه بد نیست راستی دیدی

                              تو آن بلای قشنگی که آمدی به سرم

من و تو ما شده بودیم اگر نفهمیدیم

                              منم که می گذری یا تویی که می گذرم

 

مهدی فرجی

 

ارسال نظر