شعری از یاسر رشید پور

مُرغِ دل بال و پرَش ریخته اَز شوقِ وِصال

به هَواىِ تو ولی میلِ پریدن دارد



با لَبِ چون شِكَرَت نیش زَنی نوش كُنم

چون عَسَل با تَبِ زَنبور چشیدن دارد



گُفته هاىِ تو هَمانندِ تَرانه ست و غزل

گَرچه دُشنام دهی باز شنیدن دارد



تا که لَب باز كُنی طَعنه به گُلها بِزَنی

عطرِ خوش از نفسِ گَرم دمیدن دارد



شاه بیتِ غَزَلِ زندگى و عُمرِ منی

واژه ها ، قافیه با عشقِ تو چیدن دارد