عشق واقعی به زمان نیاز دارد و یک شبه اتفاق نمی افتد. در زیر به سه چیزی اشاره می کنیم که اکثر افراد آنها را با عشق اشتباه می گیرند.

شهوت

شهوت حسی است که معمولاً با عشق در نگاه اول اشتباه گرفته می شود. حس شدید و ناگهانی جذب شدن به سمت کسی است که او را خوب نمی شناسید. به این دلیل با عشق اشتباه گرفته می شود که جاذبه آن بسیار زیاد است.

احساساتی که با شهوت در فرد ایجاد می شود، واقعی به نظر می رسد اما برمبنای خیال است. برای اینکه عاشق کسی باشید، باید او را خوب بشناسید اما خیلی ها با اینکه برای هم کاملاً غریبه هستند، در دام شهوت گرفتار می شوند. چیزی که در شهوت افراد را اسیر خود می کند، خیال این است که چه خواهد شد و فرد در آن هیجان گم می شود.

این افراد که شدیداً گرفتار جاذبه فیزیکی شده اند به هیچ وجه نمی توانند از هم دور شوند. مدام به هم فکر می کنند و همیشه درمورد هم حرف می زنند. شهوت احساسی شاد است که با شور و جاذبه همراه می شود. اگر درمورد اینگونه مسائل کم تجربه هستید، احتمال اینکه شهوت را با عشق اشتباه بگیرید بسیار زیاد است.

تفاوت عشق با شهوت دقیقاً مثل تفاوت روز و شب است. شهوت در مراحل اولیه یک رابطه اتفاق می افتد که افراد هنوز خوب همدیگر را نمی شناسند. شهوت بر مبنای خیال پایه گذاری می شود و خیال و واقعیت هیچوقت با هم جور نمی آید.

با اینکه جاذبه جسمی یکی از مولفه های اصلی هر رابطه عاشقانه است، اما عشق فقط به آن محدود نمی شود. اگر رابطه ای فقط بر مبنای جاذبه فیزیکی باشد، پس بر مبنای شهوت است. اینکه واقعاً عاشق همدیگر باشید زمان می برد و فقط نمی تواند بر پایه جذابیت فیزیکی باشد.

علاقه وسواسی

علاقه وسواسی معمولاً به این دلیل با عشق اشتباه گرفته می شود که مردم معمولاً احساسات بی اساس خود را تحلیل منطقی می کنند. آنها تصور می کنند که اگر فردی مدام در ذهنشان است پس حتماً عاشقش هستند. علاقه وسواسی شبیه به شهوت است اما خیلی از آن گمراه کننده تر و مخرب تر. با اینکه شهوت وقتی افراد کم کم با هم آشنا می شوند، محو شده و از بین می رود اما علاقه وسواسی همچنان می ماند.

هرچه زمان و تلاش بیشتری را صرف یک علاقه وسواسی ناسالم کنید، این علاقه بیشتر و بیشتر خواهد شد. افرادی که گرفتار این حس می شوند معمولاً تا جایی پیش می روند که کم کم خودشان را فراموش می کنند. از دست دادن هویت فردی چرخه شومی از رفتار ایجاد می کند که باعث می شود فرد بیشتر و بیشتر به طرف مقابل خود وابسته شده و خود را نابود کند.

حتی عشق یکطرفه هم می تواند به علاقه وسواسی تخریب کننده تبدیل شود. وقتی فردی باور دارد در رابطه ای است که اصلاً وجود ندارد، یا فردی انرژی بیشتری را نسبت به دیگری در رابطه صرف می کند، پایه و اساس علاقه وسواسی شکل می گیرد.

عشق واقعی به افراد کمک می کند رشد کنند اما علاقه وسواسی تضعیف کننده است. اگر تصور می کنید خودتان را گم کرده اید، اگر همیشه سعی دارید طرفتان را خوشنود کنید درحالیکه او مثل شما رفتار نمی کند. و اگر می بینید که همه تصمیمات زندگی تان را براساس احساسات و نیازهای آن فرد می گیرید، احتمالاً گرفتار علاقه وسواسی شده اید.

روابط برگشتی

رابطه برگشتی رابطه ای است که خیلی زود بعد از تمام شدن یک رابطه دیگر شروع می شود. چنین روابطی ندرتاً بر اساس عشق هستند و افراد برای از بین بردن حس تنهایی بعد از تمام شدن رابطه قبلی به سراغ آن می روند.

رابطه برگشتی به این دلیل حسی شبیه به عشق دارد که فردی که آن را تجربه می کند، دوست دارد عاشق باشد. آنها به امن بودن در یک رابطه عاشقانه عادت کرده اند و دوست دارند دوباره آن امنیت را احساس کنند. خودشان را متقاعد می کنند که عاشق هستند درحالیکه در واقعیت امنیت و راحتی رابطه قبلی را از دست داده اند.

اگر یک رابطه قدیمی مدام جلو پیشرفت یک رابطه جدید را می گیرد می تواند به این معنا باشد که آن رابطه درحال برگشتن است. وقتی کسی درگیر برگشت رابطه شده است، به طور کامل رابطه قبلی را تمام نکرده است. هنوز هم سعی در حل مسائل و مشکلات حل نشده رابطه قبلی دارد. روابط برگشتی حسی شبیه به عشق دارند اما هنوز تحت تاثیر احساسات ناراحت کننده رابطه قبلی است.