راهکارهای موثر برای درمان ترک های پاشنه پا
حتما دیده‌اید کف دست کسانی را که کار سنگین انجام می‌دهند؛ مثلا بیل می‌زنند، کشاورزند یا هر کار دیگری می‌کنند که پوست کف دستشان بیش از اندازه با اجسام خشک و زمخت درگیر است؛ کلی پینه و چروک و برآمدگی سفت و محکم را می‌توان روی این دست‌های زحمتکش دید.اما وقتی چنین تصویری را روی پاشنه پا مشاهده کنید، دیگر زیاد نمی‌توان به زحمتکش بودن خودتان اشاره کرد؛ بیشتر چنین برمی‌آید که پاشنه پایتان زحمت زیادی را متحمل می‌شود!
اگرچه در بین بخش‌های متفاوت پوست، قسمت‌هایی چون آرنج دست، زانو و پاشنه پا معمولا ضخامت بیشتری پیدا می‌کنند، اما در برخی افراد این ضخامت آن‌قدر زیاد است که ترک‌های واضح و نازیبایی در آنها رخنه می‌کند و سلول‌های پوستی این قسمت‌ها را همچون پوست فیل و کرگدن به چشم می‌آورد!
متخصصان پوست و زیبایی دلایل متعددی برای شکل‌گیری و ایجاد ترک‌های این ناحیه برمی‌شمارند. یکی از عوامل آن این است که چنین پوست کلفت و پر از چین در واقع حاصل تجمع سلول‌های مرده است. برای رفع این مشکل می‌توان هر چند وقت لحظاتی پا را در یک لگن یا تشت پر از آب قرار داد و پس از گذشت دقایقی با سنگ‌پا سلول‌های مرده را که دیگر نرم‌تر شده‌اند به این وسیله از پاشنه جدا کرد. درباره قسمت‌هایی مثل آرنج و زانو که پوست در این قسمت‌ها حساسیت بیشتر و تحمل کمتری نسبت به پاشنه پا دارد می‌توان از وازلین یا کرم‌های مخصوص ترک استفاده کرد.
از دیگر عواملی که متخصصان به‌عنوان دلایل پدید آمدن چنین مشکلی از آن یاد می‌کنند راه رفتن زیاد بدون جوراب یا صندل روی فرش و موکت است به‌خصوص وقتی مدام باید از اتاقی به اتاق دیگر در خانه بروید. در این حالت، پوست پاشنه در تماس مستقیم با کفپوش‌های منزل قرار می‌گیرد و به سبب اصطکاک، فشار زیادی را در برابر ساییدگی‌ها تحمل می‌کند. تحمل این وضعیت مثل این است که بیلی به‌دست پایتان داده باشید و او را وادار به شخم‌زدن مداوم زمین کرده باشید! پوشیدن صندل یا روفرشی و به پا داشتن جوراب مناسب در پیشگیری از به وجود آمدن این حالت نقش موثر و چشمگیری ایفا می‌کند.
براساس تجربیاتی که خانم‌های خانه‌دار دارند، با وجود عادت به پوشیدن صندل و روفرشی و راه رفتن با آن روی فرش و موکت، ممکن است کسانی همچنان پاهایشان را در وضعیتی ببینند که ترک کف پا وجود دارد. دلیل این امر را باید در خود صندل یا روفرشی پیدا کرد. در واقع مناسب بودن کفش و صندل هم در پیشگیری و بر عکس، به وجود آمدن این ترک کف پا و پینه‌ها دخالت زیادی دارد. اگر مدام پایتان در صندل است باید جنس مناسبی بخرید که کف آن زیاد سفت و زبر نباشد، همچنان جوراب به پا داشته باشید و گاهی پاها را از صندل جدا کنید و بگذارید هوا به قسمت‌های کف پا و لای انگشتان برسد.
پزشکان می‌گویند بیماران مبتلا به دیابت هم اغلب با ترک‌هایی در این قسمت از پوست بدنشان مواجه می‌شوند که باعث رنج مضاعف آنها می‌شود. برای چنین کسانی هم زیبایی پوست‌شان نگران‌کننده است و هم ادامه بیماریشان. این اشخاص هم می‌توانند برای حفظ زیبایی پوست خود توجه کنند که مرض قند باعث می‌شود اختلالاتی در عصب‌های ناحیه پا پدید آید. در این صورت فشاری که حاصل اصطکاک و تحمل وزن بدن است به‌خوبی در فرد احساس نمی‌شود و به مرور زمان چنین ترک‌هایی زیبایی پوست آنها را در معرض تهدید قرار می‌دهد و بعد از مدتی مجبور می‌شوند با آن کنار بیایند.
گذاشتن کفی نرم در کفش یا پوشیدن کفشی اندکی نرم‌تر که در ناحیه پاشنه دارای خلل و فرج باشد به این افراد توصیه می‌شود. همچنین آنها می‌توانند محلولی خانگی بسازند که ترکیبی از مقدار کمی لیمو و نمک و مقداری آب گرم باشد و گهگاه پوست این قسمت‌های پا را در تشتی حاوی آن قرار داده، دقایقی پایشان را ماساژ دهند. با چند بار تکرار این عمل در روزهای متفاوت خواهند دید که ترک‌ها به‌شدت کم شده است و سلول‌های پوستی ناحیه لطافت بیشتری پیدا کرده‌اند. مالیدن کرم و پماد نرم‌کننده هم به تداوم لطافت پوست پس از زدودن سلول‌های مرده و ماساژ کف پا کمک شایانی خواهد کرد.
