معرفی تمامی دلایل ایجاد قرمزی پوست

دلایل خاص این وضعیت نسبت به سایر عوامل شدیدتر بوده و نیاز به درمان‌های پزشکی دارند. ما در این مقاله قصد داریم به چندین علت قرمزی پوست پرداخته و آن‌ها را مورد بررسی قرار دهیم.

معرفی دلایل مرتبط با قرمزی پوست

قرمزی پوست ممکن است به دلایل مختلفی رخ دهد که ما در اینجا به معرفی و بررسی آن‌ها خواهیم پرداخت:

√ آفتاب سوختگی: این وضعیت یکی از علت‌های شایع قرمزی پوست بوده و معمولا از قرار گرفتن زیاد در معرض نور خورشید آن هم بدون حفاظت کافی، رخ می‌دهد. اشعه ماوراء بنفش به پوست آسیب زده و موجب قرمزی آن می‌شود. سایر علائم ناشی از آفتاب سوختگی عبارتند از:

• حساسیت
• تاول
• خارش
• لایه برداری پوست

√ سوختگی‌های دیگر: سوختگی انواع مختلفی دارد و آفتاب سوختگی تنها یکی از آن‌هاست. سوختگی حرارتی، سوختگی شیمیایی، سوختگی ناشی از برق، سوختگی اصطکاکی و سوختگی تشعشی نمونه‌هایی از انواع سوختگی به شمار می‌روند. سوختگی حرارتی زمانی رخ می‌دهد که پوست با چیز گرمی مانند آتش، بخار و مایعات داغ تماس داشته باشد. سوختگی شیمیایی به معنای قرار گرفتن پوست در برابر مواد شیمیایی قوی و تحریک کننده مانند سفید کننده‌ها، اسیدها و مواد شیمیایی است. سوختگی برق زمانی رخ می‌دهد که یک جریان الکتریکی قوی از جمله یک سیم در معرض خطر، به پوست برسد. سوختگی اصطکاکی هنگامی که پوست به طور مرتب بر روی یک سطح خشن یا ماده خراشیده می‌شود، رخ می‌دهد. سوختگی تشعشی نیز به علت قرار گرفتن در معرض تشعشع رخ داده و پرتو درمانی نمونه‌ای از آن می‌باشد. توجه داشته باشید که هر یک از انواع سوختگی می‌توانند موجب قرمزی پوست شوند. پزشکان بر طبق میزان شدت، سوختگی را به انواع زیر تقسیم می‌کنند:

• سوختگی‌های درجه اول خفیف‌ترین نوع سوختگی بوده و معمولا شامل قرمزی پوست می‌شوند.
• سوختگی‌های درجه دوم و درجه سوم بیشتر جدی هستند و به لایه‌های مختلف پوست آسیب می‌رسانند.
• سوختگی درجه چهار شدیدترین نوع سوختگی است و می‌تواند بر روی استخوان‌ها و ماهیچه‌های زیر پوست تاثیر بگذارد.

√ درماتیت: درماتیت یا اگزما به گروهی از بیماری‌های التهابی پوست اشاره داشته که موجب قرمزی و خارش پوست می‌شود. برخی از متداول‌ترین انواع درماتیت عبارتند از:

• درماتیت تماسی که به علت تماس مستقیم پوست با یک عامل تحریک کننده یا آلرژی‌زا رخ داده و باعث بروز خارش می‌شود.
• درماتیت آتوپیک که به عنوان اگزما آتوپیک نیز شناخته می‌شود، نوع طولانی مدت درماتیت است که اغلب بر کودکان تاثیر می‌گذارد.
• درماتیت سبورئیک یکی دیگر از انواع طولانی مدت درماتیت است که عمدتا روی پوست سر ایجاد می‌شود اما می‌تواند در قسمت‌های دیگر بدن نیز رخ دهد.

علائم دیگر ناشی از درماتیت شامل موارد زیر می‌گردد:

• تاول‌های آب دار
• کهیر
• خارش
• التهاب
• بثورات
• خشکی و پوسته پوسته شدن پوست
• تغییر رنگدانه‌های پوست

√ بثورات گرم: این وضعیت زمانی رخ می‌دهد که پوست از شرایط گرم یا مرطوب تحریک شود. به گزارش مجله پزشکی آسان طب شیوع این عارضه با قرمز شدن قسمت‌هایی از پوست و خارش همراه بوده که می‌تواند بسیار ناراحت کننده باشد. بثورات گرم اغلب در نواحی که پوست چین خورده و روی هم می‌آید مانند کشاله ران یا آرنج رخ می‌دهد.

√ فولیکولیت: فولیکولیت یک بیماری شایع است که موجب التهاب فولیکول‌های مو در پوست می‌شود. التهاب اغلب از بروز یک عفونت باکتریایی یا قارچی نشات می‌گیرد.

√ روزاسه: روزاسه یک بیماری شایع است که باعث قرمزی طولانی مدت پوست خصوصا در ناحیه صورت می‌گردد. این وضعیت معمولا به کندی پیشرفت کرده و موجب قرمزی موقت پوست می‌شود. سوزش از دیگر علائم این بیماری به شمار می‌رود.

√ پسوریازیس: پسوریازیس یک وضعیت دراز مدت است که موجب تولید بیش از حد سلول‌های پوستی جدید شده و علائمی مانند قرمزی، پوسته پوسته شدن و خشکی پوست را با خود به همراه دارد. این علائم بیشتر در آرنج، زانو و یا پوست سر رشد می‌کنند اما می‌توانند در هر جایی از بدن ظاهر شوند.

√ زونا: زونا یک نوع عفونت ویروسی است که باعث بروز خارش و قرمزی پوست می‌شود. این وضعیت معمولا بر روی تن ظاهر می‌شود اما می‌تواند در هر قسمتی از بدن مانند صورت و چشم‌ها نیز تاثیر بگذارد. زونا معمولا با احساس سوزش و سوزن شدن شروع شده و در بعضی موارد می‌تواند بسیار دردناک باشد. از سایر علائم این بیماری می‌توان به وجود تاول‌های آب دار اشاره کرد که معمولا تنها در یک طرف بدن رخ می‌دهند. در نظر داشته باشید فقط افرادی که قبلا آبله مرغان گرفته بودند می‌توانند زونا را توسعه دهند.

√ لوپوس: لوپوس یک بیماری مزمن است که در آن سیستم ایمنی اشتباها به اندام‌ها و بافت‌های بدن حمله می‌کند. این وضعیت می‌تواند بر هر قسمتی از بدن، از جمله پوست تاثیر بگذارد. برخی از افراد مبتلا به لوپوس دچار خارش پوست، گردن و سر خواهند شد.

√ آلرژی دارویی: بعضی از افراد ممکن است پس از مصرف داروهای خاصی دچار واکنش‌های آلرژیک شوند که در زیر به آن‌ها اشاره خواهیم کرد:

• پنی سیلین و سایر آنتی بیوتیک‌ها
• داروهای بیماری صرع
• داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی مانند آسپرین و ایبوپروفن
• داروهای شیمی درمانی

آلرژی دارویی می‌تواند موجب بروز علائم زیر شود:

• بثورات پوستی
• کهیر
• خارش
• التهاب پوست
• قرمزی پوست

در موارد شدید، آلرژی به دارو می‌تواند موجب آنافیلاکسی شود و زندگی فرد را تهدید کند.

√ سلولیت: سلولیت یک عفونت پوستی است که در صورت عدم درمان به موقع، می‌تواند جدی و شدید باشد. زمانی که باکتری،لایه‌های زیرین پوست را آلوده کرده و موجب قرمزی پوست و التهاب شود، سلولیت رخ خواهد داد. سلولیت همچنین می‌تواند قبل از آسیب پوستی، علائم تب را ایجاد نماید. این علائم عبارتند از:

• تب
• لرز
• خستگی
• عرق سرد
• حالت تهوع
• خواب آلودگی
• دشواری در تمرکز

این وضعیت در صورت عدم درمان می‌تواند به عوارض شدیدی مانند عفونت خون منجر شود.

√ تب اسکارلت: تب اسکارلت یک عفونت باکتریایی است که معمولا بر نوزادان و کودکان تاثیر می‌گذارد. در این شرایط، عفونت باعث بروز خارش شده و می‌تواند دردناک باشد. بثورات معمولا از قفسه سینه شروع می‌شود، اما می‌تواند به سایر قسمت‌های بدن نیز گسترش یابد. سایر علائم تب اسکارلت عبارتند از:

• گلو درد
• تب بالا
• تغییر رنگ پوست
• التهاب گردن
• سردرد
• دردهای عضلانی
• تهوع و استفراغ
• درد شکم

زمان مناسب جهت مراجعه به پزشک

قرمزی پوست همیشه نیاز به مراجعه پزشک ندارد. برای مثال در موارد خفیف آفتاب سوختگی، فرد می‌تواند با استفاده از مرطوب کننده‌ها و نوشیدن مایعات زیاد، مشکل را برطرف سازد، با این حال برخی از علت‌های قرمزی پوست به مراقبت‌های پزشکی نیاز دارند، از این رو فرد باید به محض بروز علائم زیر به پزشک مراجعه نماید:

• بهبود نیافتن پس از گذشت چند روز
• گسترش قرمزی پوست در قسمت‌های زیادی از بدن
• تب
• گسترش ناگهانی و سریع
• گسترش قرمزی
• دردناک بودن
• بروز علائم عفونت مانند تاول‌های آب دار

نگاهی بر مقاله قرمزی پوست

قرمزی پوست می‌تواند علت‌های مختلفی از جمله سوختگی، واکنش‌های آلرژیک و عفونت داشته باشد. قرمزی پوست در صورت دردناک بودن، عدم بهبودی و یا بروز علائم شدید باید حتما تحت درمان قرار گیرد. برخی از شرایط پوستی طولانی مدت بوده و ممکن است علائم آن بازگشت داشته باشد، از این رو درمان آن‌ها ممکن است زمان زیادی ببرد. درمان می‌تواند شامل مصرف برخی داروها و تغییرات شیوه زندگی باشد.