با آدم های اطراف مان بهتر کنار بیاییم
سازگاری یعنی کنارآمدن و اگر بتوانیم با شرایطی که برایمان به وجود می آید و با آدم های اطرافمان بهتر کنار بیاییم روی عملکرد خودمان تاثیر گذاشته ایم. اگر فردی چنین توانایی ای را نداشته باشد و قادر به سازگاری خود با محیط اطرافش نباشد طبیعتا دچار استرس و تنش می شود و حتی در روابط بین فردی خود نیز به مشکل خواهد خورد. نتیجه چنین ناسازگاری ای در حوزه های مختلف شغلی، تحصیلی و خانوادگی خود را نشان می دهد و روی عملکرد فرد تاثیر معکوس دارد. به همین دلیل سازگاری با محیط بسیار مهم و حیاتی است.
سازگاری نادیده گرفتن خود نیست
سازگاری با شرایط به معنای انکار خود و ارزش هایی که به آن پایبند هستیم، نیست. سازگاری یعنی در عین حال که خود را با محیط و اطرافیانمان وفق می دهیم هویت خود را نیز حفظ کنیم. در این تعریف ما خودمان هستیم با باورها و ارزش هایی که به آن پایبند هستیم اما مهارت کنار آمدن با انسان ها و شرایط را نیز داریم.
حضرت علی (ع) می فرمایند: «مدارا با مردم نیمی از عقل است.» درواقع سازگاری همین معنا را دارد؛ اینکه ما بتوانیم با انسان ها مدارا کنیم و انعطاف پذیر باشیم اما باز هم باید یادآور شد که این موضوع به معنای فراموشی و زیر سوال بردن هویت خودمان نیست.
خودشیفته ها ناسازگارترند
افراد ناسازگار به دلیل مشکلات شخصیتی ای که دارند نمی تواند با محیط و اطرافیان به خوبی ارتباط برقرار کنند. افراد پرتوقع، خودخواه و یا خوشیفته، کسانی که از دیگران انتظارات زیادی دارند، افرادی که انعطاف ناپذیر هستند، افراد سخت گیر و بالاخره کسانی که خود را بالاتر از دیگران می بینند جزو افراد ناسازگار تعریف می شوند. این گروه از افراد به دلیل نداشتن مهارت ناسازگاری، عملکردهای ضعیفی در دیگر جنبه های زندگی شان دارند.
در شرایط سخت چگونه سازگار باشیم؟
برای سازگاری با محیط و انسان ها ابتدا باید باورمان را تغییر دهیم. اگر این تصور را داشته باشیم که از دیگران برتر هستیم، دیگران قابل اعتماد نیستند و... این باورها در نحوه سازگاری ما با انسان ها تاثیر منفی می گذارد بنابراین تغییر باورها می تواند یکی از تکنیک های کسب مهارت سازگاری باشد، اما کنار آن باید مهارت های ارتباطی خود مانند مهارت حل اختلاف و مدیریت استرس را برای سازگاری با افراد افزایش دهیم.
سازگاری را ارزش بدانیم
انسان موجودی اجتماعی است و به همین دلیل باید مهارت سازگاری، با محیط و اطرافیان خود را داشته باشد. مهم ترین اقدام برای داشتن سازگاری ارزش دانستن این مهارت است. افراد باید مهارت سازگاری را به عنوان یک ارزش خوب و یک خصلت پسندیده بدانند چون در سایه داشتن چنین مهارتی می توان رشد کرد و نتایج مثبتی را به دست آورد. اگر مهارت سازگاری را باارزش بدانیم، می توانیم در یادگیری مهارت های ارتباطی و تغییر باورها و ارزش ها موفق عمل کنیم.
بهانه دست ناسازگارها ندهید
همان طور که گفتیم معمولا افرادی که مشکلات شخصیتی دارند مانند افراد خودشیفته، بدبین و پرخاشگر به سختی می توانند با دیگران و محیط سازش داشته باشند. البته موارد دیگری مانند اختلالات هذیانی و اعتیاد هم می تواند روی روند سازگاری افراد تاثیر بگذارد.
ممکن است در اطراف ما افرادی وجود داشته باشند که به دلایل مختلف جزو آدم های ناسازگار محسوب شوند. این افراد ممکن است از افراد نزدیک یا اعضای خانواده مان باشند یا همکار و یک فامیل دور.
هرچند نوع روابط انسان ها در هر کدام از این طبقه بندی ها متفاوت است اما بهترین اقدام برای مواجهه شدن با افراد ناسازگار قرار دادن یک مرز و حریم بین خود و آنهاست. افراد ناسازگار حساسیت هایی دارند که با تحریک هرکدام از آنها ممکن است مشکلات ناسازگاری فرصت بروز پیدا کند.
به همین دلیل بهتر است با شناسایی این نقاط ضعف باعث تحریک آنها نشویم. سعی کنید تا جای ممکن از ایجاد تنش بین خود و افراد ناسازگار جلوگیری کنید و هنگام برقراری ارتباط به گونه ای صحبت کنید که احتمال به وجود آمدن سوءتفاهم پیش نیاید چون با تحریک افراد ناسازگار باعث شدت تنش بین خود و آنها خواهید شد مخصوصا اگر فرد ناسازگار جزو کسانی باشد که ارتباط نزدیکی با آنها دارید مانند همکار یا دوست نزدیک، بهتر است این موارد را لحاظ کنید تا مانع بروز تنش و ناسازگاری بیشتر شود.
