اسکنر عنبیه چیست و چه مزیتی نسبت به اسکنر اثر انگشت دارد؟

سال گذشته اولین نسل گوشی‌های هوشمند مجهز به فناوری اسکنر عنبیه چشم (Iris Scanner) وارد بازار شد. در میان گوشی‌هایی که تعداد آنها شاید به انگشتان یک دست هم نرسد، لومیا 950 و 950XL مایکروسافت شناخته‌ترین موردی است که سراغ داریم.

درحالی که استفاده از اسکنر اثر انگشت به خوبی میان گوشی‌های هوشمند جا افتاده است، باید کم کم منتظر دیدن گوشی‌هایی باشیم که علاوه بر اسکنر اثر انگشت از اسکنر عنبیه هم استفاده می‌کنند. به عنوان مثال Galaxy Note 7 یکی از مواردی است که تا چند ماه دیگر به بازار می‌آید و این ویژگی را با خود به همراه دارد.

مسلما هر فردی از آنچه موجب افزایش امنیتش شود با روی باز استقبال می‌کند، اما آنهایی که کنجکاوترند دوست دارند بدانند که این ویژگی جدید برای چیست و چگونه کار می‌کند.
در این مطلب نحوه عملکرد اسکنر عنبیه چشم در گوشی‌های هوشمند را شرح می‌دهیم و از مزایای آن نسبت به اسکنر اثر انگشت با شما حرف خواهیم زد.

برای اینکه بدانید اسکنر عنبیه چیست باید اول عنبیه را بشناسید. به زبان ساده به بخش رنگی چشم عنبیه گفته می‌‌شود. رنگ قهوه‌ای بیشترین فراوانی را در عنبیه انسان‌ها دارد و رنگ‌های سبز و آبی نایاب‌تر است. اگر از نزدیک به عنبیه چشم انسان نگاه کنید متوجه خطوطی با اشکال مختلف می‎شوید که پستی و بلندی دارند و از بیرون به سمت داخل امتداد یافته‌‌اند. عنبیه هر انسان، همچون اثر انگشت او، منحصر به فرد است و الگوی آن با شخص دیگر فرق دارد بنابراین می‌توان از آن برای تشخیص هویت افراد استفاده کرد.

گوشی‌های مجهز به فناوری Iris Scanner علاوه بر دوربین جلو دارای سنسور و دوربینی هستند که مخصوص اسکن عنبیه چشم است. در قدم اول دوربین جلو گوشی چهره و چشمان شما را تشخیص می‌دهد. سپس از سنسور مادون قرمز نوری به سمت چشمان شما تابیده می‌شود و دوربین مخصوص اسکنر چشمان‌تان را اسکن می‌کند. در مرحله بعد اسکن عنبیه چشم توسط نرم‌افزار گوشی تحلیل و به کد تبدیل می‌شود تا این کد مبنای تشخیص هویت شما باشد.

دلیل استفاده از نور مادون قرمز این است که این نور وضوح بیشتری برای عکاسی از عنبیه فراهم می‌کند و سبب می‌شود تا حتی در تاریکی یا هنگام استفاده از عینک و لنز مشکلی در اسکن عنبیه پیش نیاید.

در هر دو این فناوری‌ها از چشم انسان برای تشخیص هویت استفاده می‌شود اما بخش‌های متفاوتی از چشم اسکن می‌شود. اسکنر عنبیه (iris Scanner) بخش رنگی چشم را می‌بیند اما اسکنر شبکیه (Retinal Scanner) به داخل چشم نگاه می‌کند. اسکنر عنبیه گوشی از فاصله 20-30 سانتی متری می‌تواند چشم را اسکن کند در صورتی که برای اسکن شبکیه نیاز است تا چشم در فاصله خیلی نزدیکی از اسکنر قرار بگیرد. بنابراین استفاده از اسکنر عنبیه در گوشی‌های موبایل بسیار راحت‌تر است.

اضافه شدن اسکنر اثر انگشت به گوشی‌های هوشمند یک اتفاق خوب در جهت افزایش امنیت کاربران بود. در حال حاضر بسیاری از گوشی‌ها موجود در بازار به اسکنر‌های اثر انگشت سریعی مجهزند که علاوه بر راحت‌تر کردن کار باز کردن قفل گوشی، دسترسی افراد غریبه به دستگاه شما را سخت‌تر کرده است. با این حال روش‌هایی وجود دارد که می‌توان اثر انگشت افراد را جعل کرد و اسکنر اثر انگشت گوشی‌ را فریب داد.
مزیت اصلی عنبیه چشم به اثر انگشت، داشتن الگوی پیچیده‌تر است که به راحتی دست کسی نمی‌افتد و کپی نمی‌شود. به این ترتیب می‌توان اطمینان داشت راه نفوذ به گوشی از این طریق بسیار سخت می‌شود.

مزیت دیگر Iris Scanner دقت بسیار بالا در مقایسه با اسکنر اثر انگشت است. میزان خطای اسکنر عنبیه 1 به 2 میلیون است در حالی که خطای اسکنر اثر انگشت 1 در 100 هزار است. همچنین اسکنر اثر انگشت بیشتر در معرض آسیب قرار می‌گیرد اما اسکنر عنبیه با شیشه محافظت می‌شود و احتمال آسیب دیدن آن کمتر است.

شما تا چه اندازه تمایل دارید که گوشی بعدی شما مجهز به فناوری اسکنر عنبیه باشید؟ فکر می‌کنید این فناوری می‌تواند امنیت کاملی برای گوشی‌های هوشمند کاربران فراهم کند یا نیاز است تا گوشی‌های هوشمند باز هم به سطوح امنیتی را افزایش دهند؟