ویدئو : آموزش زبان عربی با لهجه عراقی-3

نَبدأ الدرس الدرس الثالث بموضوع التحیات و المجاملات:

التحیات و المجاملات ما یَتبادل بین الأشخاص أثناءَ لقاءهم؛ درس احوالپرسی و گفتگوها. طبعا هذه التحیات و هذه المجاملات من العادات السائدة ( یعنی رایج) فی المجتمع. این امور در عرصه های عمومی اجتماعی مورد استفاده قرار می گیرد، چطور سلام می کنیم، چطور خداحافظی می کنیم، چطور روز بخیر می گوییم و امثال اینها. طبعا بما أنّها مُنوّعة نُرکّز علی بعض هذه التحیات. فنبدأ درسنا بتحیة لهذا الدرس:

نقول مرحبة، طبعا کلمه مرحبه بمعنی نُرحِّب بکم یعنی خوش آمدید و گاهی اوقات هم برای سلام استفاده می شود و جوابه مرحبا و أحیانا السلام علیکم و طبعا هذه مشترکه مع الفصیحه.کلمه مرحبا که در عامیانه به صورت مرحبة استفاده می شود برای سلام کردن و خوش آمدگویی هر دو استفاده می شود ولی بیشتر برای سلام کردن مورد استفاده قرار می گیرد.

وقتی به یک آقایی می خواهیم بگوییم حالت چطور است( کیف حالک)؟ نقول: إشلَونَک؟ طبعا ملاحظتان: الملاحظه الاولی أننا نبدا بالسکون( شْلونک؟). الملاحظه الثانیه أننا نستخدم الضمیر للمذکر فنقول لونک. حال اگر بخواهیم به یک خانم بگوییم حالت چطور است می گوییم شلونِک [با سکون شین]؟ولی همانطور که در درس قبل آموختیم "شلونِچ" تلفظ می کنیم یعنی کیف حالُکِ؟

آنی زِین؟ الحمد لله. کلمه آنی به معنای أنا یعنی من می باشد و اگر خانم باشد می گوییم آنی زینة. زینة یعنی خوب. در فصیح معادل آن "انا بخیر و الحمد لله" است. تلاحظون الفرق بین العامیّة و الفصیحة. إنتی إشلونِچ؟ (کیف حالکِ) هناک ملاحظتان:

اولا بالنسبه إلی الضمیر إنت و إنتی طبعا فی الفصحی نقول أنتَ و أنتِ. حال تو چطوره؟ و إنتی إشلونچ؟ و الجواب مثلا آنی زِینة یعنی من هم خوبم. شکرا همانطور که در فصیح هست در عامیانه هم هست و برای سپاسگزاری به کار می رود. الله بالخیر[ بدون تلفظ هاء الله] یعنی وقتتون بخیر که در فصیح می گوییم طابت أوقاتکم یا نَهارَک سعید یعنی روزت خوش! می خواهیم بگویم خانواده چطورند؟ می گوییم شلَون الاهِل؟ ملاحظه می کنید که کلمه الاهل به خاطر ساکن بودن ماقبل آخر الأهِل تلفظ می شود در جواب: زِینیَن، الحمد لله. خوبند خدا را شکر. میخواهیم به یک خانم بگوییم پسرت چطور است می گوییم شْلون ولدِچ؟ و در خطاب به یک آقا می گوییم شلون ولدَک؟إبخیر[ که در نوشتار بدون همزه آغازین و با سکون باء نوشته می شود] نُشکُرُ الله. می خواهیم از کسی اجازه بگیریم برای خداحافظی کردن می گوییم عن إذنَک[برای آقا] و عن إذنِچ[ برای خانم] یعنی با اجازه شما. عن إذنِکم برای جمع. تفضّل [ دقت شود با سکون تاء و ضاد رو به صورت دال، ا به این صورت: TFADAL] یعنی بفرمایید اشکالی ندارد خواهش می کنم. و برای خداحافظی می گوییم مع السلامه( به سلامت). طبعا ممکن أن نقول فی أمان الله( در پناه خدا) أو الی اللّقاء که به معنای به امید دیدار است.

 فتعلّمنا فی هذا الدرس:

شلونک، آنی، إنت، إنتی،  او مثلا نقول: تفضل إستریح بفرمایید استراحت کنید و برای مونث می گوییم تفضلی إستریحی. و خطاب به جمع: تفضلوا إستریحوا[با حرف سین آغاز می کنیم و آن را هم ساکن تلفظ می کنیم]. إنتَو شلونکم؟[= کیف حالکم؟]. مثلا نقول إحنا بخیر الحمد لله یعنی خوبیم. این ها اصطلاحاتی بود برای سلام و احوالپرسی و خداحافظی.

خلاصه درس سوم:

کلمه مرحبا که در عامیانه به صورت مرحبه استفاده می شود برای سلام کردن و خوش آمدگویی هر دو استفاده می شود ولی بیشتر برای سلام کردن مورد استفاده قرار می گیرد و جواب آن: مرحبا و گاهی السلام علیکم است.

جواب شلونَک(SHLAWNAK)، شلونِچ وشلونکم به ترتیب شکرا آنی زین، آنی زِینه و إحنا زِینین یعنی شکر خوبم، خوبیم.

معادل عامیانه طابت أوقاتکم و نهارَک سعید اصطلاح الله بالخیر یعنی وقت بخیر می باشد.

هنگام خداحافظ از حضور کسی می گوییم عن إذنَک (برای مذکر)، عن إذنِچ (برای مؤنث)، عن إذنکم و او می گوید: تفضَّل، مع السلامه یا فی امان الله یا إلی اللقاء.

تفضّل(TFADAL) و تفضّلی یعنی بفرمایید، خواهش می کنم.

تدریبات3

بسمة: شَکو ماکو إلیوم؟(ما الخبر الیوم)

کمال: ماکو شِی إلیوم.(لیس شیئا)

شکو ماکو عَ الرّادیو؟(ماذا فی الرادیو)

شکو ماکو بالسّوگ؟(ماذا بالسوق)

-مَساء الخیر جمیلة

-مَساء الخیر کمال

-شلونه محمود؟

-هو زین، إلحمدلله

-وِشْلونْها بسمة؟

-هی تعبانة؟

-وین هی؟

-هی بِالبْیت.

-مع السلامة.

-مع السلامة.