یکی از تفاوت‌های جدی زن و مرد این است که اولویّتِ اوّل مردان، شغل و اولویّت اوّل زنان، عشق و زندگی مشترک آنهاست. توجه به این تفاوت فردی و رعایت نکاتی در این باره، می‌تواند فوق‌العاده در بهبود روابط همسران، مؤثر باشد همان‌طور که عدم توجه به آن می‌تواند هزینه‌های سنگینی را به خانواده تحمیل کند و سرمایهٔ محبت زندگی را تهدید کند.

قابل توجه زنان:

اولویّت اوّل مردان، شغلشان است؛

به طور کلی، مردان بیش از هر چیزی به شغلشان اهمیت و اولویت می‌دهند. هنگامی که مرد، علاوه بر ثبات شغلی، روز به روز، پیشرفت کاری بیشتر و موقعیت بهتری پیدا کند احساس موفقیت و ارزشمندی می کند و ارتقاء شغلی و مالی‌اش به او احساس اقتدار و اعتماد به نفس می‌دهد.

در نقطهٔ مقابل وقتی مرد از لحاظ شغلی شکست می‌خورد و یا علی‌رغم تلاشش، پیشرفت قابل توجهی نمی‌بیند تا آنجا به هم می‌ریزد که حتی ممکن است احساس درماندگی کند و اعتماد به نفسش را از دست بدهد.

اینکه اولویت اوّلِ مردان، شغلشان است به این معنا نیست که به موضوعات دیگر زندگی از جمله خانواده و همسر بی‌اعتنا هستند؛ بلکه معنایش این است که همه چیز بعد از شغل، اهمیت دارد.

از نظر یک مرد، همسر خوب، کسی است که بتواند آرامش و امنیت خانه را هر چه بیشتر تدارک دیده و حفظ کند تا او بتواند در آوردگاه شغلی‌اش تمرکز لازم را داشته باشد.

وقتی زن، بنای ناسازگاری، تنبلی و لجبازی دارد و یا اینکه به‌ واسطهٔ عدم حضورش در خانه، امنیت خانه را زیر سؤال می‌برد او را دچار استرس می‌کند  و این نگرانی و به‌ هم‌ریختگی به شغلش منتقل می‌شود. او چنین احساس می‌کند که با وجود چنین زنی نمی‌تواند پله‌های موفقیت را طی کند.

آرامش و امنیت خانه را مراقبت کنید؛

برای نفوذ به قلب یک مرد، باید به عنوان یک زن بتوانید با حضور و رفتارتان در خانه، ایجاد آرامش و امنیت کنید. حتی اگر شما زنی شاغل هستید باید تمام همتتان این باشد که اشتغالتان به امنیت و آرامش خانه، آسیبی نزند.

• وقتی حضور زن در خانه کم‌رنگ است؛
• یا فضای خانه آشفته و به‌ هم‌ریخته است؛
• وقتی غذا آماده و فراهم نیست؛
• و بچه‌ها سر و سامان درستی ندارند و...

مرد تمرکزی که لازمهٔ موفقیت‌اش است را از دست می‌دهد.

شغل او را محترم بشمارید؛

به شغل همسرتان، احترام بگذارید و آن را جدی تلقی کنید. هرگز نخواهید اثبات کنید که شغلش چندان اهمیتی ندارد و کار مهمی نمی‌کند. هر تقاضایی که از مرد دارید با در نظر گرفتن شغل و محدودیت‌های کاری‌اش باشد. مثلاً اگر می‌خواهید با مردتان به خرید بروید یا برای ثبت‌نام مدرسهٔ بچه‌ها اقدام کنید از یک هفته قبل به او اعلام کنید و از او بخواهید که قرارها و برنامه‌های کاری‌اش را به‌ گونه‌ای تنظیم کنید که هفتهٔ بعد، فلان روز بتواند با شما همراهی کند.

از درخواست‌های ناگهانی و یک‌باره اجتناب کنید؛ مثلاً ً اینکه با او تماس بگیرید و به او بگویید که امروز زودتر به خانه بیاید. وقتی شما چنین درخواستی می‌کنید او احساس می‌کند که برای شغل او ارزشی قائل نیستید و شرایط کاری‌اش را درک نمی‌کنید. برای همین، حتی اگر کاری هم نداشته باشد ممکن است واکنش منفی نشان دهد و درخواستتان را اجابت نکند.

قابل توجه مردان:

اولویت اوّل زنان، عشق و زندگی مشترک است؛

برای یک زن، هیچ چیز مهم‌تر از رابطهٔ عاشقانه و زندگی مشترک نیست. او دوست دارد احساس کند که مردش به او توجه می‌کند و به زندگی و مسائل آن اهمیت جدی می‌دهد. او دوست دارد مردش نیز مانند خودش اولویت اولش، عشق و زندگی‌اش باشد. او وقتی می‌بیند که مرد، شرایط عاطفی و احساسی او را درک می‌کند خستگی و احساس تنهایی او را می‌فهمد و به آن توجه و واکنش مثبت نشان می‌دهد احساس خوشبختی می‌کند و البته در نقطهٔ مقابل وقتی این‌ طور احساس می‌کند که مرد به او توجهی ندارد و تنها به خانه به صورت یک خوابگاه نگاه می‌کند که شب‌ها بیاید و غذایی بخورد و بخوابد احساس ناامیدی می‌کند. او رؤیاهای خود را به‌ نوعی برباد رفته می‌بیند و همهٔ آنچه را که در خلوت و خیال خود در دوران مجردی تصور کرده بود از دست رفته تصور می‌کند.

توجه، محبت و عشق؛

اینکه شما یک مرد هستید و اشتغالات فراوانی دارید و به آن دلبستگی نیز دارید قابل درک است؛ اما یادتان باشد موفقیت شغلی شما بسیار وابسته آرامش فکری شماست که ناشی از رابطهٔ گرم و شیرینی است که در خانه تدارک می‌بینید و همسرتان به شما انتقال می‌دهد.

ضمن اینکه باید باور کنید همسر و خانواده یکی از اولویت‌های بسیار مهم زندگی شماست و اساساً بخش قابل توجهی از تلاش‌های شما برای این است که رفاه و آرامش بیشتری را برای خانواده تدارک ببینید.

اگر شما فرد بسیار پر مشغله هستید حتماً باید رسیدگی و توجه به همسر را یکی از این مشغولیت‌های مهم بدانید و حتی اگر ضرورت دارد بخشی از مشغله‌های کاری خود را حذف کنید و یا به دیگران واگذار کنید. چاره‌ای ندارید جز اینکه «نه گفتن» را در محیط کار یاد بگیرید.

گاهی شما ناخواسته برای اینکه به انتظارات دیگران در محیط کاری پاسخ مثبت دهید به همسرتان ظلم می‌کنید و از وقتی که باید برای او بگذارید می‌زنید. تلاش‌های کاری شما تا جایی خوب و ضروری است که به خانواده‌تان آسیب نزند. مطمئن باشید همسر و فرزندان شما بیش از اینکه به امکانات مالی و رفاهی ناشی از تلاش‌های شغلی‌تان نیاز داشته باشند به حضور، توجه و محبت شما نیاز دارند. از محل کار کمی زودتر به خانه بیایید، در خانه مشغول روزنامه، موبایل، تلویزیون، کامپیوتر و... نشوید.

فقط برای خانواده وقت بگذارید؛ از آنچه که در خانه گذشته است سؤال کنید؛ با فرزندانتان صحبت کنید؛ هم‌بازی شوید؛ به همسرتان ابراز محبت کنید و اجازه دهید که از دغدغه‌ها و نیازهایش با شما صحبت کند و شما نیز شنوندهٔ فعالی باشید؛ کنار او بنشینید؛ دستانش را بگیرید و نشان دهید که اکنون تمام وقت و توجهتان معطوف اوست.

شغلتان را به خانه نیاورید؛

متأسفانه برخی از مردان وقتی به خانه می‌آیند گویی فقط دفتر کارشان تغییر کرده است چرا که اگر چه به خانه آمده‌اند ولی  از لحاظ ذهنی و جسمی هم‌چنان به رتق و فتق امور کاری مشغولند  و اگرچه به حسب ظاهر در خانه حضور دارند ولی عملاً این‌ طور نیست. این مردان یا آنقدر با تلفن همراه مشغول صحبت دربارهٔ کارهای امروز و فردا با همکاران خود هستند و یا اینکه ذهنشان به‌ طور کلی درگیر اشتغالاتشان است. خود را وادار کنید به محض اینکه پایتان به خانه رسید همهٔ دغدغه‌های کاری خود را رها کنید آن را پشت در بگذارید و وارد شوید. اگر از کسانی هستید که مکالمات تلفنی شغلی زیادی دارید و به قولی مراجعین شما فراوان است حتماً لازم است که تلفن همراهتان را در خانه خاموش کنید. درست مانند وقتی که با کسی در محل کارتان جلسه‌ای مهم دارید در اتاق را بسته نگه می‌دارید  و پاسخ کسی را نمی‌دهید  رفتار کنید. به این شکل به همسرتان می‌گویید شما و زندگی برایم مهم و قابل احترام هستید. این به زن احساس دلگرمی و امنیت می‌دهد.

کلام آخر اینکه یادمان باشد دغدغه‌های هر کس برای خودش ارزشمند و قابل احترام است. هم نگرانی‌های شغلی مرد باید درک شود و مورد توجه و تشکر قرار گیرد و هم اعتنا و توجهی که زن به بهبود روابط مشترک و زندگی عاشقانه دارد حائز اهمیت و قابل تقدیر است. زوج‌های موفق کسانی هستند که نیاز طرف مقابل خود را درک می‌کنند و علاوه بر اینکه تقاضاهای خود را از همسرشان تعدیل می‌کنند، به نیازها و درخواست‌های طرف مقابل نیز اعتنا و توجه جدی دارند.