بسیاری از دلایل این افراد برای « نه » گفتن به فرصت هایشان، تنها از عادت ها یا ترس هایی ناشی می شود که از وجود شان بیرون نمی رود. اگر شما هم به دلیل های مشابه به ازدواج فکر نمی کنید، بهتر است یک بار دیگر به زندگی تان و انتظاری که از آینده تان دارید نگاه کنید و با دلایل منطقی تر در این مورد تصمیم بگیرید.
زیاد از حد عشق کارید؟
شاید شما آنقدر غرق مناسبات شغلی تان شده اید که نمی توانید فکری اساسی برای زندگی عاطفی تان کنید. ممکن است فکر کنید هیچ چیز در دنیا شما را به اندازه پیشرفت کاری راضی نمی کند و البته احتمالا آنقدر غرق این تفکر شده اید، که حتی فکر تغییر هم در سرتان چرخ نمی زند. نگاهی به محیط کارتان بیندازید. افرادی که مثل شما عشق کارند کم نیستند.
کسانی که حتی در چهارمین و پنجمین دهه زندگی شان، تنها با پرونده های روی میز شان زندگی می کنند. حالا کمی دقیق تر به آنها نگاه کنید. آیا واقعا این افراد خوشبخت و راضی هستند؟
راه حل
شمایی که کارتان همه زندگی تان بوده، قرار نیست یک شبه خانه نشین شوید. پس باید مردی را انتخاب کنید که توان پذیرش محدودیت های شما را داشته باشد. او باید با نوع کار شما و شرایطی که دارید آشنایی داشته باشد تا بتواند تصویر دقیقی نسبت به مشکلات احتمالی که در این مسیر پیش می آید را در ذهنش شکل دهد.
اگر نمی خواهید که در میانه راه هم خودتان و هم او را ناامید کنید پس سعی کنید تصویری دقیق از اهداف و شرایط تان را برای خواستگارتان شکل دهید و قبل از هر تصمیمی، ببینید که چقدر اهداف تان در یک راستا هستند و تا چه حد می توانید با محدودیت های یکدیگر کنار بیایید. البته این تمام ماجرا نیست. شما نمی توانید بدون هیچ تغییری پیش بروید و تنها انتظار داشته باشید که همسر آینده تان شما را درک کند. شما باید بپذیرید که بعد از ازدواج، شرایط کاری تان هم شکل دیگری به خود می گیرد و شما دیگر نمی توانید تمام لحظه های زندگی تان را با پرونده های کاری تان بگذرانید.
استانداردهای غیر قابل عبوری دارید؟
شاید معیار های سفت و سخت شما در مورد همسر آینده تان دلیل این تنهایی باشد؛ حق هم دارید. پای یک عمر زندگی در میان است و نمی خواهید که بی گدار به آب بزنید. احتمالا شما با دیدن مردهای اطرافتان و همسر دوستان تان فورا ایرادهایشان را می بینید و در دلتان می گویید اگر من بودم، با مردی که این ویژگی را داشته باشد ازدواج نمی کردم و از آنجا که خواستگارهایتان هم یکی از مردهای همین کره خاکی هستند و از همین دسته عیب و نقص ها را در خود دارند، پس شما نمی توانید دلتان را راضی کنید و به مردی که چنین عیب هایی داشته باشد « بله » بگویید. از آنجایی که خودتان سال ها در مورد ازدواج های دیگران قضاوت کرده اید، احتمالا در دلتان می گویید، مردم در مورد انتخاب من چه می گویند... .
راه حل
وقتی پای یک عمر زندگی در میان است، قطعا نمی توانید به مردی که هیچ کدام از معیارهایتان را ندارد « بله » بگویید. اما قبل از اینکه با این قضاوت تنهایی را به جان بخرید، نگاهی به خودتان و معیارهایتان بیندازید.
در درجه اول بهتر است نقاط ضعف و ایراد های خودتان را ببینید. آیا شما یک فرد بی عیب و نقصید که به دنبال یک مرد بی عیب و نقص هستید؟
در درجه دوم، باید فهرستی از این معیارها که عمری شما را تنها نگه داشته است بنویسید. آنها را به ترتیب اهمیت فهرست کنید.
حالا دوباره مرورشان کنید، از کدام ویژگی هایی که نوشته اید می توانید بگذرید و کدامشان غیرقابل چشم پوشی هستند. حالا که این فهرست را پاکسازی کردید، نگاهی به گزینه هایی که برای ازدواج دارید بیندازید. شاید یکی از این افراد، چند نمونه از این ویژگی های منفی را داشته باشد اما این ویژگی ها ممکن است جزء اصلی شخصیت او نباشد. اگر این خصوصیات در او کمرنگ هستند و در مقابل خصوصیات بسیار مطلوب دیگری دارد که می توانید به آنها تکیه کنید، بهتر است کمی بیشتر در مورد این گزینه فکر کنید.
بودن با دوستان تان برای شما کافی است؟
ازدواج به چشم افرادی که یک لحظه هم بدون دوستان شان زندگی نمی کنند، یعنی محدودیت. این افراد گروه های متفاوتی از دوستان را در کنار خود دارند و برایشان تنهایی معنایی ندارد. آنها نمی توانند بپذیرند که بعد از ازدواج، باید دور خیلی از این لحظه ها را خط بکشند.
دوستان نزدیک و صمیمی، نمی گذارند که این افراد هیچ خلأ عاطفی ای را در زندگی شان احساس کنند و به همین دلیل خود را وارد زندگی ای بکنند که باعث می شود در ظاهر تنها تر از قبل شوند.
راه حل
اگر شما در گروه این افراد هستید، ازدواج برایتان تصمیم سختی است.
اما بهتر است به جای این سختگیری، چند قدم جلوتر را هم ببینید و به آینده نگاه کنید. این دوستان صمیمی تا کجا با شما پیش می آیند؟ تجربه دیگران می گوید، احتمالا آنها هم یکی یکی ازدواج می کنند و این گروه های سرشار از صمیمیت هم روز به روز کوچک تر می شوند. اگر مراقب نباشید، این ماجرا خیلی زود از شما یک فرد همیشه تنها می سازد.
فردی که در گروه متاهل ها احساس خوشبختی نمی کند و البته دیگر دوستانی ندارد که هر لحظه برای بودن در کنار او حاضر باشند. گذشته از این، ازدواج قرار نیست به معنای از دست دادن دوستان و تنها شدنتان باشد. شما می توانید با کسی ازدواج کنید که از بودن در کنار گروه دوستان تان هم لذت ببرد و بعد از شکل دادن زندگی تان، با پذیرش محدودیت هایی که یک زندگی متاهلی دارد، تلاش کنید تا از این دوستان هم فاصله نگیرید.
به دنبال موقعیت های بهترید؟
فکر می کنید که « بله » گفتن به یک گزینه، یعنی « نه » گفتن به باقی گزینه ها و به همین دلیل نمی توانید خودتان را برای تصمیم گرفتن راضی کنید؟ شاید گمان می کنید همیشه فرصت های بهتری در مقابل تان قرار خواهند داشت و لیاقت شما بیشتر از مواردی است که تا امروز به شما پیشنهاد شده. اگر شما گرفتار چنین تفکراتی هستید، احتمالا نمی توانید به گزینه هایی که تا چند وقت پیش به نظر تان ایده آل می آمدند هم « بله » بگویید و به همین دلیل فرصت هایی که روزی برایتان آرزو بوده اند را هم رد می کنید.
راه حل
در مورد گزینه های بهتر، نمی توان حکم قطعی صادر کرد. شاید حق با شما باشد و کسانی شایسته تر از خواستگاران فعلی تان هم روزی به شما پیشنهاد ازدواج دهند. اما نگاهی به خودتان بیندازید؛ احتمالا در آن زمان هم شما برای رسیدن یک پیشنهاد بهتر به آنها « نه » می گویید.
فکر بهترین بودن را از سرتان بیرون کنید. سری به همان فهرست اولویت ها بزنید و خواستگارتان را با آن اولویت های اساسی بسنجید. اگر فکر می کنید مهم ترین ویژگی هایی که برایتان مطرح بوده را در خود دارد، مته به خشخاش نگذارید. بپذیرید که بهترینی وجود ندارد و همه افراد ضعف های خاص خودشان را دارند. ضعف هایی که در همه وجود دارد اما نوعشان از فردی به فرد دیگر فرق می کند. پس به جای این آرمان گرایی، تلاش کنید سراغ کسی که ویژگی هایش با خط قرمز های شما هماهنگی ندارد، نروید.
از اینکه کسی واقعیت را بفهمد می ترسید؟
ممکن است شما و خانواده تان، تفاوت های زیادی داشته باشید. از عقاید شخصی تان گرفته تا سبک زندگی اجتماعی شما که می تواند متفاوت یا حتی متضاد با خانواده تان باشد. شمایی که به سن ازدواج رسیده اید و نسبت به این اتفاق بی میل هم نیستید، به خاطر این تفاوت ها به خواستگارهایتان « نه » می گویید.
از طرفی کسانی که خانواده به شما پیشنهاد می کنند، مرد رۆیاهای شما نیستند و از طرف دیگر نمی توانید مردی که در مقابلش خود را به شکل دیگری معرفی کرده اید را، با خانواده تان آشنا کنید. شما گمان می کنید که « بله » گفتن به انتخاب خانواده تان؛ یعنی یک عمر زندگی سرد و «بله» گفتن به خواستگاری که هنوز خانواده تان را ندیده، یعنی یک زندگی شکست خورده یا جدایی از همه عزیزان تان.
راه حل
اشتباه نکنید. ازدواج یک جعبه کامل است که نمی توانید هیچ کدام از محتویاتش را گل چین کنید. خانواده و دوستان شما، خانواده و دوستان او و تمام محدودیت ها و شرایط تان در این جعبه قرار می گیرند و اگر بخواهید زندگی موفقی داشته باشید باید با همه آن شرایط روبه رو شوید. برای شمایی که در مورد ازدواج بی میل نیستید، چنین دلیلی نباید مانع بزرگی تلقی شود. کافی است خودتان باشید؛ همانطور که هستید نه آنطور که خانواده تان می خواهد. از طرف دیگر، باید پنهان کاری را کنار بگذارید.
با خواستگارتان در مورد شرایط خانوادگی تان صحبت کنید و تفاوت ها را روشن کنید. به او بگویید که حفظ خانواده و ارتباط تان برای شما یک اولویت اساسی است و اگر می خواهد که در کنار شما خوشبخت باشد، باید این موضوع را بپذیرد و در کمال احترام با این تفاوت ها کنار بیاید.
فکر نکنید با این خط و نشان کشیدن ها خودتان را بی ارزش کرده اید. اهمیتی که شما به عزیزان تان و شرایطی که دارید می دهید، می تواند ارزش شما را در نظر او چند برابر کند.
شاید روبه رو کردن این ۲ گروه با هم آسان نباشد اما اگر منطقی پیش بروید و از مسیری مناسب با خانواده تان وارد مذاکره شوید که برایشان قابل پذیرش باشد، می توانید خیلی زود و با کمترین تنش، به نتیجه برسید.
