زنجبیل ده هزار برابر قوی تر از شیمی درمانی

شگفت آور تر اینکه مطالعات جدید نشان می دهند که زنجبیل یک دشمن سرسخت برای انواع سرطان ها به شمار می رود.

یک تحقیق در دانشگاه ایالتی جورجیا مشخص کرد که زنجبیل توانست ۵۶ درصد سایز یک تومور سرطانی پروستات در موش ها را کاهش دهد. همچنین موجب کاهش التهاب از طریق فراهم کردن آنتی اکسیدان در این موش ها گردید.

همچنین در تحقیق دیگری که در مجله PLoS منتشر گردید مشخص شد که شوگاول (۶-shogaol) که یکی از اجزای زنجبیل است سلول های بدخیم سرطان پستان را مورد هدف قرار می دهد و بسیار قوی تر از شیمی درمانی موجب نابودی سلول های بنیادی عامل سرطان می گردد.

سلول های بنیادی سرطان ۱ الی ۲ درصد یک تومور را شامل می شوند اما کشتن این سلول ها کار بسیار سختی است. اگر سلول های بنیادی سرطان از بین نروند به راحتی سرطان را به بقیه قسمت های بدن انتقال می دهند. متاسفانه سلول های بنیادی به راحتی خود را بازسازی می کنند و مداومک در حال تغییر هستند. بنابراین به شیمی درمانی مقاوم می شوند و قادر به تقسیم شدن و تشکیل کولنی تومور جدیدی می باشند. تنها راهی که می توان از شر سرطان رهایی پیدا کرد این است که سلول های بنیادی به طور کامل از بین بروند.

۶-shogaol در ریشه خشک شده و هم پخته شده زنجبیل موجود است و به طرز شگفت آوری موجب نابودی سلول های بنیادی سرطانی می گردد. این ماده شگفت آور فقط با سلول های سرطانی سروکار دارد و سلول های سالم بدن را به حال خود می گذارد. درست برخلاف درمان های معمول سرطان که مشکلات زیادی برای بیمار به وجود می آورند و برای وی بسیار مضر هستند.

۶-shogaol همچنین به شدت چرخه سلول را در سرطان پستان افزایش می دهد که این امر به نوبه خود باعث مرگ سلول های سرطانی می شود. علاوه بر اینکه این ماده باعث توقف رشد توده های سرطان پستان نیز می شود.

نهایتا این که در مقایسه ۶-shogaol و داروهای حاوی تاکسول که برای درمان سرطان به کار می رود، مشخص گردید که حتی با افزایش دوز تاکسول باز هم ۶-shogaol که در زنجبیل یافت می شود ده هزار بار قوی در کشتن سلول ها و تومور های سرطانی، توقف تشکیل تومور های جدید و سالم نگه داشتن سلول های سالم است.

زنجبیل ده هزار بار قوی از داروهای شیمی درمانی در کشتن سلول ها و تومور های سرطانی، توقف تشکیل تومور های جدید و سالم نگه داشتن سلول های سالم است.

هنوز هیچگونه تحقیقی در مورد اثر زنجبیل بر روی سلول های سرطانی انسان صورت نگرفته است و تمام تحقیقات در محیط های کشت سلولی بوده است. اما نتایج برای انسان ها نیز بسیار امیدوار کننده بوده. هر چند که این روش سنتی برای فرد مبتلا به سرطان ممکن است کمی باور ناپذیر نیز به نظر برسد.