دیدگاه امام خمینی (ره) درباره طب سنتی
یک نظری به طب یونان این نویسنده به عادت همیشه بی مراعات تناسب می گوید: "در کشوری که دانشگاهی داشته مانند جندی شاپور که درس خواندگانش پزشک پادشاهان بودند کار به جایی رسید که پزشکانش یا از یهودیها شدند و یا از کسانی که پیش خود تحفه حکیم مؤمنی را خوانده بودند."
استادان دانشگاه جندی شاپور همان اطباء رومی و یونانی بودند که طب عالی یونان را به دانش آموزان ایران آموختند و طب یونانی را در کشور رواج دادند . اکنون باید دید چه کسانی طب یونان را که برای علاج کلیۀ امراض مزاجی بهترین وسیله بود و با سهل ترین راه مطابق اقتصاد این خدمت را بهتر از طب امروز اروپا انجام می داد از میان بردند و ریشۀ آن را برای همیشه از جهان برانداختند و چنین خیانت بزرگی بخصوص به کشور ایران کردند .
همه می دانیم که در این قرن اخیر که طب اروپایی به ایران آمد و در قسمت جراحی از آن چیزهایی دیدند و البته قدمهای بزرگی هم در این قسمت برداشته گر چه نصیبی چندان از آن عاید ما نشده ومعلوم هم نیست بشود لکن باز کم و بیش خدمت هایی بتوده کرده است . ایرانی ها و خصوصأ زمامداران یکباره خود را باخته و بطوری در همه چیز تسلیم اروپایی شدند که خود با طب یونانی با همۀ قوی به مبارزه برخاستند و بقیه از یادگارهای اطباء یونان را که در ایران در گوشه و کنار یافت می شد به طوری محدود کردند و در فشار گذاشتند که آنها معلومات خود را برای دیگران ابراز نکردند و با خود در زیر خاک همراه بردند و مشتی جوانان بی تجربه را با تحصیلات بسیار ناقص و گرفتن دیپلم با وسایط و پارتی بازی ها و آنچه شما بهتر می دانید دولت بر آن دستۀ کمی که یادگاری های طب یونانی بودند چیره کرده و اساس آن طب را از جهان برای همیشه برچیدند و امروز که دکترهای بزرگ کشور بر خطای خود آگاه شدند و پیش آنها ثابت شد که برای علاج ناخوشیهای مزاجی از قبیل تیفوس و تیفوئید و مانند آنها چارۀ جز عمل بر طبق دستورات یونانی نیست و علاجهای اروپایی خدمت شایانی نمی تواند به اینگونه مریض ها بکند جز افسوس و ندامت راهی ندارند .
امروز در تمام کشور ایران که به قول شما دانشگاهی مانند جندی شاپور داشته یک نفر که قانون ابوعلی را بفهمد معلوم نیست باشد و این ضربتی است که این کشور از دست اجانب بوسیلۀ زمامداران بی خرد ما خورد .
یکی از دکتر های امروزی می گفت: بر ما و بر دکترهای بزرگ این کشور ثابت شد که کاری از طب اروپا جز جراحی بر نمی آید و داروهای اروپایی معالج نیست بلکه مسکن هایی است که ما بکار می بریم و انتظار آن داریم که مرض دورۀ خود را تمام کند و یا به خوبی یا به هلاکت منجر شود . گفتیم پس چرا دکترها این مطلب را به مردم نمی گویند، گفت : کسی قدرت این گفتار را ندارد و درست گفت .
امروزه همه چیز کشور ما با هم جور است و تا یک شجاعت ادبی در نویسندگان ما پیدا نشود اصلاح آن نخواهد شد . امروزه اگر کسی از طب اروپایی یا زندگی اروپامآبی انتقاد می کند مورد هُو و جنجال بسیار واقع خواهد شد و از نظر جوانان تحصیل کردۀ ما ساقط می شود . لکن با همه حال ممکن است در بین آنها کسانی به فکر بیفتند و سنجش هائی کرده راهی به خطا کاری های خود پیدا کنند و برای دوره های بعد از این طرفدارانی برای این مسلک هم پیدا شود و قدمهایی برای سعادت نسل آتیه برداشته شود .
هان ای نویسندگان قدری به خود آیید و از بی خردان نهراسید و گفتنیها را بگویید و زندگی پر آشوب اروپا چشم شما را از حقایق نبندد.
همه شنیدید در زمان تصدی رضا خان همین شاه کنونی به تیفوئید مبتلا شد در وقتیکه تمام دکترهای درجۀ اول کشور از درمان آن مأیوس شدند . طبیب طالقانی با دستور طب قدیم او را علاج کرد . خوب بود با چنین امتحانی رضاخان با زمامداران آن روز به فکر این بیفتد که طب کشور خود ما نیز باید دست کم در حساب بیاید لکن به قدری این ها خود را باختند و انگاره را ازدست دادند که حاضر نیستند برای خود جزئی فضیلتی قائل شوند وبا حس وهوش خود هرطورشده است مبارزه می کنند که مبادا بر خلاف اروپا سخنی بگویند.
