جگوار لندروور در انتظار ورود به ایران

می‌گویند پشت‌پرده واردات جگوار به ایران، خاندان گرامی هستند که قبل از این هم نمایندگی انحصاری کیا (اطلس خودرو)، هیوندای (آسان موتور) و جیلی (جیلیران) را در ایران تاسیس کردند. البته صحت و سقم این موضوع مشخص نیست اما ماجرای نمایشگاه معروفی که در پارک‌وی وجود دارد، شک و تردیدها را بیشتر می‌کند! این نمایشگاه مدت‌ها پیش، محل نمایندگی هیوندای بود ولی بعدها تعطیل شد و گفتند که با سرمایه‌گذاری صاحب امتیاز آن (گرامی‌ها) درحال تغییر دکوراسیون است تا متناسب با ساختمان شوروم‌های بین‌المللی جگوار مجددا طراحی شود.

اولین کسی که جگوار را خرید، شرکت سهامی بریتیش‌موتور بود که بعد از ادغامش با جگوار در سال 1966، نامش به هولدینگ بریتیش‌موتور تغییر کرد. این هولدینگ 2 سال بعد با شرکت لیلاند ادغام و بریتیش لیلاند متولد شد. در اوایل دهه 80 میلادی جگوار از این برند جدا شد تا آنکه در 1989 فورد تمام سهامش را خرید.

10 سال بعد فورد برند لندروور را هم از ب‌ام‌و خرید تا برای نخستین‌بار هم جگوار و هم لندروور توسط یک کمپانی اداره شوند. در زمان مدیریت فورد، لندروور اندکی پیشرفت کرد ولی جگوار هیچگاه به سوددهی نرسیدند. به همین دلیل وقتی در سال 2006 آقای آلان مولالی ریاست فورد را برعهده گرفت، اولین‌کاری که انجام داد، فروش برندهای اضافه فورد بود. مولالی ابتدا 92% سهام آستون‌‌مارتین را در 2007 فروخت، سپس سهام هردو برند جگوار و لندروور را به قیمت 1.7 میلیارد پوند در 2008 به تاتاموتور واگذار کرد و آخر از همه نیز ولوو را در سال 2010 با 1.5 میلیارد دلار به جیلی فروخت. همزمان با خرید جگوار و لندروور، تاتاموتور تصمیم به ایجاد ائتلافی با نام جگوارلندروور یا اختصارا JLR گرفت تا شبکه‌های توزیع و نمایندگی‌های فروش هردوی این برندها را در سراسر جهان یکی کند.

قبل از هر چیز باید گفت که شاید آمدن JLR به ایران بی‌ارتباط با آمدن تاتاموتور نباشد؛ همین چند هفته پیش بود که روزنامه هندی اکونومیک تایمز خبر آماده‌شدن تاتاموتور برای ورود به ایران را رسانه‌ای کرد.

وقتی جگوار بتواند وارد بازار ایران شود پس حتما لندروور هم علاقه به حضور رسمی در ایران را دارد اما متاسفانه تمامی مدل‌های لندروور حجم انجین‌شان بیشتر از 2500سی‌سی است و مشمول واردات نمی‌شوند. البته یک استثنا هم درمیان آن‌ها وجود دارد: رنجروور ایووک.

در خانواده جگوار نیز بغیر از کانورتیبل‌های F-TYPE که با انجین‌های حجیم V6 و V8 عرضه می‌شوند، مدل‌های دیگر این کمپانی یعنی XE و XF و XJ و همچنین شاسی‌بلند F-PACE با برخی انجین‌های خاص شانس ورود به ایران را خواهند داشت. اگر آمدن JLR قطعیت یافت باید منتظر باشیم که این لوکس‌های بریتانیایی با مشخصات زیر پلاک ملی دریافت کنند:

این شاسی‌بلند جمع‌وجور که لوگوی لندروور روی آن حک‌شده ولی همیشه آن‌را با نام رنجروور صدا می‌زنند، محصول سال 2011 است و نخستین به‌روزرسانی‌اش در 2014 رخ داد. ایووک در مدل‌های 2در و 5در تحویل مشتریان می‌شود و از اواخر امسال نیز مدل کانورتیبلش به بازار جهانی می‌آید. ویژگی‌هایی مثل طراحی جذاب چهره خودرو، مصرف سوخت قابل تحسین و مهم‌تر از همه قابلیت‌های بی‌نظیر آفرود آن باعث جلب نظر مشتریان برای خریدن ایووک می‌شود ولی از طرف دیگر مشخصه‌هایی مانند عدم تنوع در پیشرانه‌ها، دید ضعیف عقب، فضای کوچک کابین و گران‌تر بودنش از 90% هم‌کلاسان این خودرو ازجمله نکاتی است که منتقدین همیشه از آن سخن می‌گویند. ایووک علاوه‌بر انگلستان در چین و هند نیز خط‌تولید دارد.

اگر فرض بر این باشد که ایووک وارداتی از مدل 2016 است، باید گفت که چهره این خودرو نسبت به مدل 2015 اندکی تغییر داشته مثلا چراغ‌های جلو و چراغ LEDدار عقب تغییر کرده و اسپویلر سقفی هم جدیدتر شده است. درون کابین نیز صندلی‌ها تماما چرم شده (درحالیکه قبلا بخشی از آن پارچه‌ای بود)، طراحی صفحه کیلومتر تغییر کرده، مانیتور لمسی به‌روز شده و پکیج ایمنی InControl نیز حالا بصورت استاندارد درآمده است. ویژگی‌های دیگری مثل چراغ‌های تمام LED ، درب برقی عقب، سیستم کمکی حرکت در بین خطوط، نمایشگر HUD و ... همچنان بصورت سفارشی هستند. لندروور از مدل 2016 همچنین نام تیپ‌های مختلف ایووک را تغییر داد تا درست مانند سایر محصولاتش شود.

ایووک در اروپا دو پیشرانه 2 لیتری توربو بنزینی و 2.2 لیتری توربو دیزلی دارد و سیستم محرکه دو دیفرانسیل (4WD) برای آن استاندارد است. رنجروور ایووک در صورت ورود باید با لکسس NX و آئودی Q5 در ایران رقابت کند.