تنهایی بیش از حد میتواند آسیب های روحی وارد کند
تحقیقات نشان میدهند که تنهایی و کمبود روابط اجتماعی با التهاب و افزایش مرگ و میر در تماس هست.
احساس تنهایی برای روح و جسم با تنش و اضطراب همراه هست. پیشینیان ما در قبیله زندگی می کردند ودر تهیه غذا و برای شکار و بزرگ‌کردن فرزندان ودر جنگ‌ها به هم کمک می کردند.
طراحی مغز انسان به گونه‌اي هست که به تماس با دیگران مرتبط هست.
مغز انسان تنهایی را همچون یک عامل اضطراب می‌شناسد. در دراز مدت هورمون‌هاي اضطراب مثل کورتیزول به سلامتی آسیب میرسانند. تحقیقات نشان می دهند که تنهایی و کمبود روابط اجتماعی با التهاب و افزایش مرگ و میر در تماس هست.
بنابر این تشخیص این که آیا احساس تنهایی می کنید و تلاش برای ایجاد روابط عمیق با دیگران اهمیت زیادی دارد.
چگونه بفهمیم که تنها هستیم؟
دو نوع تنهایی وجوددارد. انزوای اجتماعی یکی از انواع تنهایی هست. فرد منزوی مدت دوران زیادی را در تنهایی سپری میکند و شبکه دوستی و خانوادگی عمیقی ندارد. نوع دیگر اما احساس تنهایی هست.
شما مقدور هست احساس تنهایی کنید حتی اگر درکنار رفقا و آشنایان باشید. شاید دریک جمع حضور داشته باشید اما احساس کنید نیازهایتان برای دیگران بی‌اهمیت هست.
احساس تنهایی زمانی رخ می دهد که شما درکنار رفقا و اعضای خانواده هستید اما نمی توانید از حمایت عاطفی آن ها بهره‌مند شوید.
این دو نوع تنهایی هیچ ارتباطی به هم ندارند. مقدور هست تنها زندگی کنید اما به هیچ وجه احساس تنهایی نکنید چون به اندازه کافی در فعالیت‌هاي اجتماعی حضور دارید و فعالانه در روابط خود کمپانی میکنید.
در عین حال مقدور هست ازدواج کرده باشید یا در رابطه ظاهرا عاطفی قرار گرفته باشید اما عمیقا احساس تنهایی کنید.
چه چیزهایی باعث ایجاد احساس تنهایی می شوند؟
گاهی به فراخور سن و موقعیت احساس تنهایی اجتناب‌ناپذیر هست. این احتمال وجوددارد که دوستی را از دست بدهید یا از او دور شوید، اعضای خانواده مشغله کاری داشته باشند و یا فرزندانتان بخاطر درگیری‌هاي شخصی نتوانند تماس فعال و مستمری داشته باشند همینطور در بعضی از مراحل زندگی احتمال احساس تنهایی بیشتر میشود.
مثلا در ماه‌هاي اول آغاز دانشگاه، پس از فارغ‌التحصیلی، پس از مهاجرت یا هر نوع تغییر مکانی، بعد از تولد فرزند اول یا پس از ازدواج فرزندان و یا بعد از بازنشستگی و پس از مرگ همسر و جدایی احساس تنهایی اجتناب‌ناپذیر هست.
امروزه تعداد زیادی از والدین زندگی خودرا حول محور فعالیت‌هاي فرزند خود شکل میدهند. انها وقت کمی را صرف تعمیق روابط دونفره خود یا در روابط دوستانه دیگر می کنند. در نتیجه پس از آنکه فرزندان منزل را ترک می کنند شدیدا احساس تنهایی میکنند.
اما گاهی احساس تنهایی هیچ ربطی به تحولات و تغییرات زندگی ندارد و احتمال دارد ناشی از مشکلات روحی فرد و سنجیدن‌هاي شکست خورده در روابط باشد.
اثرات احساس تنهایی بر سلامتی
چه تنهایی شما برآمده از انزوای اجتماعی باشد و چه ناشی از احساس تنهایی باشد هردو برای سلامتی زیان آور میباشند. با این حال اثرات منفی احساس تنهایی از انزوای اجتماعی بیشتر هست.
محققان حوزه بیولوژی مولکولی اثرات احساس تنهایی بر روی ژن‌هاي انسان را بررسی کرده‌اند. تحقیقات نشان می دهند ژن‌هایي که باعث ایجاد التهاب میشوند در افرادی که تنها میباشند فعالیت بیشتری دارد.
همینطور ژن‌هایي که التهاب مهار می کنند دراین افراد فعالیت کمتری دارند. بهمین علت هست که تنهایی خطر ابتلا به مریضی‌هاي ناشی از التهاب مثل آسم و مریضی خودایمنی را افزایش می دهند.
افزون بر این تحقیق‌هاي علمی نشان می دهند که احساس تنهایی عاملی برای افزایش مرگ زودهنگام هست. حتی محققان معتقدند که اثر احساس تنهایی بر سلامتی دست کم برابر با چاقی و مصرف دخانیات هست.
بنابر این بسیار مهم هست که تا آنجا که می توانید برای از بین بردن این احساس تلاش کنید. موثر هست همچون عضوی از جامعه تلاش کنید تا افراد تنها را از انزوا دربیاورید. این چالش به مخصوصاً برای افراد مسن اهمیت بیشتری دارد.
اثر احساس تنهایی بر سلامتی دست کم برابر با چاقی و مصرف دخانیات هست
تشخیص تنهایی
اگر میخواهید حالات خودرا از نظر احساس تنهایی محاسبه کنید میتوانید آن رابا چند نظیر از گزاره‌هایي که متخصصان برای تشخیص تنهایی از افراد می‌پرسند بسنجید.
این یک فرم محاسبه علمی نیست و ارزش بالینی ندارد اما بطور کلی اگر به بیشتر از نیمی از این سئوال‌ها پاسخ مثبت بدهید باید نگران تنهایی خود باشید:
ـ من کسی را ندارم که با او به گردش بروم و یا تفریح کنم.
ـ در مواردی که نیاز به کمک دارم کسی به ذهنم نمی رسد که از او تقاضای کمک کنم.
ـ من دوست نزدیکی ندارم.
ـ احساس نمیکنم که متعلق به یک گروه هستم.
ـ من کسی راکه با او حرف بزنم ندارم.
ـ روابط من بسیار قشری هست.
با تنهایی چه کنیم؟
سعی کنید دست کم چند رابطه عمیق و نزدیک با رفقا، خانواده و همکارانتان ایجاد کنید. روابط احتیاج به تلاش و مواظبت پیوسته دارند. اگر یک رابطه بسیار عمیق رابه حال خود رها کنید کم کم دوران کم‌رنگ خواهد شد. وقتی با کسی تماس نزدیکی دارید سعی کنید در اتفاقات مهم زندگی او نقش داشته باشید.
شنونده خوبی برای دوست‌تان باشید و زمانی که نیاز به کمک دارد حضور خودرا پررنگ کنید.
برترین راه ایجاد روابط پایدار این هست که در فراز و نشیب‌هاي زندگی درکنار دوست‌تان باشید.
افزون بر این مفید هست که فعالیت‌هاي خارج از منزل را افزایش دهید. در زندگی هر شخصی باید زمانی برای ورزش‌هاي دسته جمعی، فعالیت‌هاي اجتماعی و خلاقانه و همینطور فعالیت‌هاي داوطلبانه وجود داشته باشد.
کمی تحقیق کنید و حتی اگر مشغله‌هاي کاری زیادی دارید سعی کنید کمی از این فعالیت‌ها به زندگی روزمره خود افزون کنید.
همینطور اگر احساس می کنید روابط‌تان قشری هست این خود شما هستید که باید روابط عمیق‌تری ایجاد کنید. در بین رفقا به دنبال کسی باشید که بتواند دوست صمیمی و خوبی برایتان باشد. اگر احساس می کنید در بین روابط شما چنین کسی وجود ندارد اکنون وقت آن هست که گروه‌هاي اجتماعی را تغییر بدهید و به دنبال رفقا بهتری باشید.
مفید هست بتوانید در ایجاد روابط اخیر صبور باشید. انتظار نداشته باشید در آغاز یک رابطه روابط مفهوم و عمق خاصی داشته باشد. دوستی دوران می خواهد تا در مسیر درست پیش برود. در آغاز یک رابطه سعی نکنید از دوست جدیدتان تقاضای دیدارهای متوالی داشته باشید.
اگر دیگران به برنامه‌ها و تقاضای‌هایتان جواب مثبت ندادند از انها ناراحت نشوید. شاید آن ها به اندازه شما تنها نباشند و زندگی پرمشغله‌اي داشته باشند. مطمئن باشید یک رابطه دوستی موثر جای خودرا در بین مشغله‌هاي هردو نفر باز خواهد کرد.
در انتها ضروری هست در فعالیت‌هاي اجتماعی پیش‌قدم باشید. منتظر دیگران نباشید. همکارو همسایه رابه یک مهمانی دعوت کنید.
میتوانید قرار تماشای یک فیلم را توصیه بدهید یا آن ها رابه پیک نیک دعوت کنید. بی شک اینکار دشوار هست اما بشما کمک می کند تا کمتر احساس تنهایی کنید
