سخت است بخندی و دلت غم زده باشد

                          هر گوشه ی پیراهن تو نم زده باشد

سخت است به اجبار به جمعی بنشینی

                                    وقتی دلت از عالم و آدم زده باشد

احوال من ای دوست چنین است که انگار

                                    یک صاعقه بر جنگل خرم زده باشد

دور از تو شبیه م به یتیمی که به رویش

                                    در جمع کسی سیلی محکم زده باشد

دور از ادب است اینکه بخندد لبت اما

                                    دیوار دلت مشکی و ماتم زده باشد

با این همه تا خرده نگیرند عزیزان

                                    میخندم و هرچند دلم غم زده باشد

رضا خادمه مولوی