توبه شکستم شعری از سینا دژآگه
روی از همه گردانده ام و دل به تو بستم
این عشق تو ترسم که دهد کار به دستم
از لعل درخشان لبت باده نخواهم !
چون با قدح چشم پرآشوب تو مستم
بر جان تو سوگند که در موسم هجران
آسوده نخوابیدم و راحت ننشستم
سنگین دل و بدعهد و ستمکاری و مغرور
مبهوتم و شیدا که چرا عاشقت هستم !
صد باره بریدی به غضب،رشته ی عشقم
هر دفعه گره ها زدم آن را نگسستم
ترک می و معشوقه مرا صعب و محالست
عمری به بر ساقی و پیمانه پرستم
گفتم ز تو یادی نکنم تا به قیامت
افسوس که از شوق غزل توبه شکستم
